aniden gelen bu ilişki nereye gidiyor hissi

ne kadar daha zaman geçmeli belli bir aşamaya gelmek için diye düşünüp işin içinden çıkamadığım bir durumdur.

cevabı "şarampole" olan sorudur

tren mi otobüs mü arkadaşım bu. bir yere gitsin istiyorsan partnerinle konuşsan belki daha mı faydalı olur.

plancı programcı insana gelir genelde. kaldı ki bu insanların kafasını birçok konuda meşgul eder benzer hisler. bir sonraki adımı düşünür hep, hatasız oynamak ister oyunu. belirsizlikten nefret eder.

ama bu kişilerdir ki gene hayatın akışını kaçırabilirler. kendilerini bırakıveremezler rüzgarın, dalgaların mihmandarlığına. savrula savrula kendini bir cennet adada bulacaktır belki, girdaba kapılıp dibi boylamaktan korkar ama. bu korkuyu yaşamaktansa hiç açılmaz denize. denize uzak bir noktaya, mümkünse iç anadolunun bağrına ankaraya yerleşir hatta. ömrü de hep deniz kenarı bir yerde yaşamayı düşlemekle geçer...

haysiyetli hiçbir erkek, böyle bir şeyi aklından bile geçirmez.

kadınlar olarak bu konuda çok sıkıcıyız. bırakalım nereye gidiyorsa gitsin. neden illa birilerini ve kendimizi darlıyoruz ki böyle?kadınlar..

+biz şimdi neyiz sema?
-evliyiz ya hayatım.
+hadi kaptın he cillop gibi çocuğu.

ah benim saftirik anadolu yiğidim, işte iki memeye tav olup paket edilmişsin. kız seni almış seni herifi kılmış. istemeye giderken de mi ayıkmadın?

yahu çok korkuyorum bir gece sarhoşluğumda istifade edip beni nemrut bir karı kendine koca kılacak diye. içkiyi bırakıcam. namusum her şeydir, birkaç defa göstermişliğim var ama el değmedi asla... helâlimi bekliyorum.

hiçliğe veya evlendirme dairesine gider.

aniden geliyorsa şayet o an bir şeyler olmuştur kesin...
öyle gelmez birden aniden.

''anneme senden bahsettim!''
hobaa...
''senden çocuğum olsun istiyorum.''
amanın!

hiç bir ilişkimde böyle bir soru sormadım kendime, nereye gidecekse gidiyor merak etmeyin.