ara sıra çöken bir boka yaramıyorum hissi

henüz öğrenci olmamın etkisiyle bir mesleğimin olmayışı, ve her ne kadar ilgilendiğim konularda etraflıca ilim irfan sahibi olmaya uğraşsam da bilim camiasına yeni bir pencereden bakış kazandırmaya haddimin olmadığı, ve daha kırk fırın ekmem yemem gerektiği hissiyatının bastırmasının etkisiyle olsa gerek; insan bazı zamanlar kendini gerçekten faydasız ve boş beleş biri hissediyor.

bazen de masa başında öğündüklerimin gerçek hayatta ne kadar yararlı olabileceğini sorguluyorum. fiziksel olarak bana bir faydası olmadığını düşünürek oldukça maddiyatçı bir zihniyetle yaklaşıyorum ben de doğal olarak.

gidip bir çiftlikte zeytincilik yapsam, öküz ve sığır mı yetiştirsem diye düşünmüyor değilim zaman zaman. en azından hem ülkenin ziraî ekonomisine katkımız olur, hem de birkaç kişinin karnını doyurmuş, masasına meze getirmiş oluruz.*