askerlikten dönünce oluşan boşluk

nizamiye kapısından çıkınca çocuklar gibi şen, kuşlar gibi özgürsündür. halbuki o anda idrak edemezsin ki asıl askerlik şimdi başlıyor. şafak diye bir şey yok. ilk haftalar dinlenme bahanesiyle kendini avutursun. sonra yavaştan iş aramaya başlarsın ama nafile. evdekiler de ufak ufak homurdanmaya başlar. kpss'ye hazırlanmak istersin bu kez de ailenden maddi destek alman gerekecek ve bunu da gururuna yediremeyeceksin. geçici bir iş bulacaksın, sınavlara verimli hazırlanamayacaksın. kısır döngü sürecek gidecek. devlet memuru olmak için çırpınacaksın veya özel sektörün pençelerine kendini bırakacaksın. zengin baban yoksa zaten kendi işini bile kuramayacaksın. türk gençliğinin çoğu bu keşmekeşlikte ömrünün en verimli çağlarını kötü değerlendirmiş oluyor.

pek seçeneğin olmadığı için tuttuğunda elinde kalan dallar daha da bir koyar insana. kimse de anlamaz halinden "gir çalış bir yerde" derler ama sen yarınını düşünüyorsundur.
kafada dönen senaryolar, aile, çıkar yol bulamamak ve dahasıyla kafayı yiyecek noktaya kadar stres ve sıkıntıya boğulursun.
evlenen, iş-güç sahibi olan, bir düzen oturtturmuş yaşıtlarla görüşmek istemezsin. muhabbetin başı, sonu bellidir zaten. bu durumda ne kadar kalınırsa o kadar yalnızlaşılır. zlatan kadar özgüvenli de olsan pısırık bir kediye dönüşürsün.
bir işe girsen bile gelecek kaygısı çöktüğü için ruhuna başka bir çıkar yolu ararsın yaşın da geçmeden.
kimi bu durumda tekrar asker olmak için çabalar kimisi devlet memurluğuna yeltenir.
başarabilir mi peki?
bu dünyada her şey var ama bir tek en lazım olan adalet yoktur.

her şeyi emir-komuta zinciriyle hallettiğimizden dolayı meydana gelmiş bir histir.

yemeğe dua ile başlıyoruz , yat içtiması var. rütbeli görünce zıpır zıpır zıplamak var , sana dokunsa bknz : ayak serçe parmağını bir yere vurmak avazın çıktığı kadar tekmil vermek var. yürüme ve koşma komutları var ? tezkere alınca bir komut beklemedim değil*

toplumun sana dayattığı durumlardan dolayı oluşan boşluktur.
toplum senin beynine kodlamış her şeyi evlen askere git işe gir falan filan.

üniversiteyi bitirip döndüğünde oluşan boşluk ile ölümüne kapışan durumdur.

henüz askere gitmedim ama tahminimce oldukça zor bir durumdur. birinden duymuştum cami imamına komutanım demiş askerden döndükten sonra 1 ay boyunca.