aşkımızın meyvesi aytek

doğar doğmaz özünü bulmuş ve ona sıkı sıkı sarılmış, umut sarıkaya tiplemesi.
kültürüne, geçmişine sıkı sıkı bağlıdır, kendi öz babasından helallik isteyecek kadar anadolu'nun yanık tenli öz oğludur, batıya bakmaz.

en sevdiğim karikatür tiplemelerinden biri. adı da cuk oturmuş gibi o fonetiği falan çok iyi.

(bkz: sosyal demokrat ailenin muhafazakar çocuğu)

annesi , hamileyken göbeğine klasik müzik dinlettiği halde istediği çocuğa sahip olamamıştır.

aytek olmasam da ben de sevildim bir zamanlar böyle, hoş olmayan duygular yaşatmadı da değil ayrıca bana. babam aşkımın meyvesi diye severdi beni, hoşuma da giderdi ne yalan söyleyeyim. ta ki aytek ile tanışana kadar. umut sarıkaya'yı çok severim. kalemine, zekasına, bakış açısına hayranımdır. umut sever bir arkadaşla böyle deli gibi birbirimize karikatürlerini yolladığımız zamanlar; birgün yolladı arkadaşım bana aytek'i, ışık görmüş tavşan gibi donup kaldım telefon elimde. başlığı görünce aklıma geldi, yine güldüm. *