aya yorgi

büyükada’daki bir ortadoks rum klisesinin adı. hatırı sayılır bir yokuşu ve mükemmel bir manzarası olan yere konuşlanmıştır.

aynı zamanda çeşme’de bir koy adıdır. denizi harikadır. gündüz beach club, gece ise en kaliteli eğlence mekanlarına dönüşen yerlere ev sahipliği yapmaktadır.
(bkz: tren)
(bkz: kafepi)
(bkz: paparazzi)
(bkz: cove)
(bkz: babylon)

23 nisan, yorgo’ların 'isim günü' olarak kabul ediliyor. türkiye'de efes'teki meryem ana evi ve büyükada'daki aya yorgi kilisesi iki haç noktası olarak biliniyor.
bugün paskalya bayramıymış onu da kutlarım. bana kutlama olsun yeter. zaten bu zamanlar ada beni çeker. gelmişkende aya yorgi'nin o zahmetli yokuşundan çıkmak gerekir. ritüelleri falan hak getire..
dilekler üzerine..
kiminin dilek ipi ayağıma dolanır. kimsenin bir şeyine engel olmamışımdır inşallah diyerek yola devam ederim. insan dara düşünce mizah seviyesi yükselirmiş bunu fark ettim. bir ses duyuldu 'aya yorgi biraz daha aşağı kaysın' amin.. saat 16:00 ya kadar manastır kapanmadan yetişmem gerekli. 'allahım günahlarımı temizleyecektim, yetişebilecek miyim? bu da başka bir ses.. bazıları yokuş çıkarken konuşmaz, susar dileğinin bu şekilde kabul olacağına dair inançları vardır. kimisi yalın ayak çıkar, tehlikelidir ama yapan var. ilk defa gelen yanındakine sürekli daha yolumuz var mı diye sorar. kan, ter, soluk soluğa tepeye çıkarsın. manastırın içinde şeffaf bir dilek kutusu.. yazmış biri 'allahım şafak bana aşık olsun'
dilek ipleri..
kariyer, para, aşk, evlilik, başarı, huzur... ben dilekçi baba olarak bilinen bir tezgaha denk geldim. dilekçi baba olarak bilinen kişi aralık ayı vefat etmiş eşi hanımefendi tezgahı devir almış. bu mütevazi hanımefendi eşine duyduğu özlem ile gözleri dola dola bugünü ve dilek iplerine bağlı objeleri bize tanıttı. ben ne anlarım dilekten güzel ablam.. neyse var oradan bir tane günüymüş madem. para bir hoşuma gitti yalan değil mor iplikle cüzdanımın içinde yerini buldu. fakat burada kadının eşine olan sevgisi beni aşk ipliğine itti. pembe iplik rengi hiç sevmem. kap lan oradan aşk... aşk meşk bana göre değil diyee diye geçti ömrüm. para ile birlikte tuhaf bir ikili oldular. ipleri sakladım yokuş boyu napacaktım ya , yakamamı takacaktım. ağaçlara, çiçeklere, doğaya aşık oldum ben kabul mu oldu dileğim yoksa beşeriden kaçan benin bir kaçışı mıydı yine.. neyse... düşerse yolunuz o yokuştan çıkınız.. değer..