ayağı peynirli doritos gibi koktuğu için sevgiliyi aldatmak

beni bu kadar depresif yapan, melankolik olmama neden olan, her gece ağlatan hikayenin ana sebebi budur.
ömrümde bir tek kadını sevdim o da bana ayakların peynirli doritos gibi kokuyor dedikten sonra beni aldattı ve sonra da terk etti. ben sırf o mutlu olabilsin diye gecesi gündüzü belli olmayan bir işte, her an ölüm tehlikesiyle karşıya karşıya günde 12 saat ve hatta daha fazla çalışıyorum ama o beni hem aldattı hem de terk etti.* demek ki beni hiç sevmemiş.
zaten eğer sevmiş olsaydı hayatım yorgunsundur gel ayaklarını yıkayayım derdi. yıkamasını istediğimden değil, o deseydi bile ben izin vermezdim ama insan bekliyor işte.

bir daha doritos peynirli yemeyeceğim.

haklı bir gerekçedir. doritos peynirliyi seviyoruz diye kokusunu her an burnumuza sokmanıza gerek yok bence. direkt boşanma sebebi.

açıkçası, başlık kurgusuna bakıp biraz tiye alacak şeyler yazma amacındaydım. ama başlık sahibi emekçi arkadaşın, son derece içten, duyarlı ve insanca açıklamalarla dolu cümle ve açıklamalarını okuyunca yaklaşımımdan utandım. tüm öteki tanım ve yaklaşımlarını bir yana bırakarak diyorum ki: boşver be dost kardeşim.. her neye benzerse benzesin emeğin, terin değerini anlamayan yürek sevdadan ne anlayabilirdi ki takılı kalıyorsun orda. değmez işte üç paralık birine.. ne sevdası.. sen onu değil sevdayı tatmışsın aslında ama yanlış adreste..
giden sadece o, sevdayı yaratan yüreğin değil.
o yürek sende.. bırak sen yanlış adresleri ve yüreğini dinle.. senin gibi emeğiyle, yüreğiyle yol yürüyen insanlara bak. sevda da, insan da orada..
emeği anlamayan ne bilir sevda kıymetin..
aşk layık olanda kalmalı.. kalır da.. gitti sanan sensin ve yanılıyorsun..
keşke başlık kurgun, yaşadığın ve duyduğunun inceliğini yansıtabilseydi.. (bende suçluluk duymazdım.)