bakkala bununla ne olur diyen çocuk

dünyanın en naif ve alçakgönüllü varlığı. her şeye razıdır. naz yapmaz.

bakkal olsam beni batıracak olan çocuktur, gözyaşları içinde ne istersen al yavrum derim.

bakkalın, "bak şurada ne görüyorsan istediğin kadar alabilirsin" diyerek bir jest yapması gereken çocuktur. tabi, çocuğun bu durumu istismar etmemesi de gerek. artık onu da nasıl ayarlayacaksak. *

paketli kanserojen ürünleri tüketmemesi daha iyidir. hiçbir şey olmaz deyip eli boş göndermek sağlığı için yapılabilecek en büyük iyiliktir.

tüm 90’lar gençliğinin yaşadığı/yaşattığı durum diyebilirim.

sırf bu yüzden bakkal olamayanlar vardır. çünkü batacaklardır.

market yerine bakkala, üstelik tek başına gittiğine göre;
evde aburcubur dolabı olmayan, bakkalı olan ve alışverişin bakkaldan yapıldığı alt gelir grubuna dahil bir mahallede 5 yılda bir üzerine bir kat daha çıkılan ruhsatsız bir konutta yaşayan, elindeki paranın alım gücünün farkında olamayacak bir yaş grubunda olan (6-9 yaş), ne istediğini bilmeyen ve yaşadığı koşullar itibariyle özgüvensiz bir çocuklu geçirip hayatının geri kalanında hep bir şeyleri bir şeylere oldurmak için sürekli çeşitli otoritelerin icazetine bağımlı olacak olan çocuk.

ben hala söylüyorum bakkala gidince, bi liraya ne var diyorum, bakkalımızda yüz yıldır aynı mahallede olduğumuz için şaşırmıyor artık,
annemle gidincede özellikle, anne istediğim herşeyi alabilirmiyim diyorum, annemde "alçocuum" diyor, top kek cips çekirdek, torbaya atıyorum, çok zevkli oluyor, nostalji yapıyoruz.

gözlerimin dolmasına sebep olan bir başlık.
arkadaşlar böyle çocuklara denk gelirseniz, elinizden geldiği kadar onları sevindirip mutlu eder misiniz lütfen.

saf masumiyet.

allah'ına kurban olduğumun çocuğu.

alıp içime sokasım gelir. ben bakkal olsam batardım, her şey olur onunla, hangisinden istiyorsan ondan al bir tane diye diye, kâr mar kalmaz zarar eder dururdum.

dayanamam ben böyle şeylere. halen bir çocuk görürsem bakkalda, markette, abur cuburların önünde anında mahzunluk çöker bana. ay rimelim akıcak bi sn...

saflığın masumiyetin en güzel hali. başlığı okurken bile tebessüm ettiriyor insana.

bizim bakkala bunu söyleyince hep kandırırdı. 50 kuruşa sakız verip yollardı. küçücük çocuğu dolandırmaktan ne keyif alıyorsa artık.

bu yüzden benden bakkal olmaz, sanırım mahallenin bütün çocukları 25 kuruş karşılığında istediklerini alıp gidebilirler, nasıl kıyıp senin paran ona yetmez diyeceksin ki, iflas ederim daha iyi.