baldırı çıplak

aylak, başıboş, serseri, avare, işsiz güçsüz anlamlarına gelen söz.

osmanlı zamanı tulumbacilara denilen deyim. tulumbacılar, günümüzdeki itfaiyenin görevini yapardi. omuzlarına almak sureti ile suyu taşıdıkları kucuk depoya tulumba denilirdi.
baldırı çıplaklar külhanbeyi ve kabadayıların yetiştiği gruptur. bu nedenle serseriler baldırı çıplak olarak nitelenmiştir.

osmanlıda amelelerin ve en alt sınıf köylüler kısa pantolon giyerlerdi. özellikle çamur karan, kerpiç döken ameleler, yada ahırda hayvanların altlıklarını değiştiren vb işleri yapan köylüler baldırları hep ortada olduğundan bu şekilde argoda , aşağıolama ifadesi olarak kullanılmıştır.
osmanlıdaki gibi cahil ve beynide amele kadar bile çalışmayan, günümüzde de yaşamaya devam eden bu tür insanlara baldırı çıplak denir