başkalarının işine burnunu sokan insanlar

sizi sinir krizine sokana kadar uğraşırlar ve başarırlar da

iş yerinde yapacağım edeceğim bir şey kalmayınca ya kitap okuyorum ya da belki girerim diye düşündüğüm sınavlar için video izliyorum çünkü hadi işin bitti eve git demiyor kimse bana-ki keşke dese de eve gitsem.
ilk başta yani 1-2 ay böyle şeyler yapmadım ama ortada hoş 1 sohbet dönmüyor ki. hep bir dedikodu, altın-ev-araba fiyatları, başka insanların maaşları bilmem ne bilmem ne........
bir de hep aynı konular.
bir tane bile yeni bir fikir eklenmeden hep bunlar konuşuluyor. artık nasıl ve neden sıkılmadıkları üzerine düşünmeyi bıraktım. kendi halimde takılıyor ve arada bir sohbete dahil olup kaçıyorum.
işte böyle böyle sohbete muhabbete gelenlerden biri de her seferinde 'eppur kitap mı okuyorsun? yaavvv okuyup da ne yapacaksın daha..... eppur ders mi çalışıyorsun? yav naaapacaksın?' bilmem ne bilmem ne
kardeşim sanane
ben belki gençliğimi ayni muhabbetlerle değil farklı şekillerde çürütmek istiyorum.
ben diyor muyum sana boşa geyik yapıyorsun hayırdır ne yapacaksın böyle oda oda gezerek diye
veya diyor muyum şöyle böyle yapsan kariyer açısından daha iyi olurdu diye
yahut diyor muyum sivri köşeli bakıyorsun al şu kitaplara bir göz at dünya baya yuvarlak diye
ben sadece şöyle diyorum
tm :)