beğenilmeyen tanımları silmek

kendimi sokağın ortasında bağıran deli gibi hissetmeme sebeb olan tanımlarım.

her şeyimi anı olur ya bir şey olmaz diye saklıyorum silmem allah sildirmesin

allah allah neden böyle bir şey yazmışım yaa diyerek silinir.

(bkz: yazdıktan sonra vazgeçilip silinen tanım)

genelde yapmadığım eylemdir. benim beğenerek yazmam yeterli, ha sonraki okuyuşlarımda beğenmediysem ben bunu hangi kafayla yazdım dersem yaptığım eylem.

hasta mısınız birader? örneğin başlıkta 10-15 tane entry var. biri bi tanım yazmış sonra diğer tanımlar ona göre şekillenmiş ve o tanım silinince de diğerleri anlamsız kalmış. sebep artı oy almamak. bi tanım yazılıyor sonra hemen siliniyor ve bunu alışkınlık edinen yazarlar var. niye çünkü profilde az tanım bol artı oy olsun ha bide madalya. sanki ödül alacak. bu kadar asosyal olmayın dış dünyaya çıkın arkadaşlar.

artı oy oy dediğin nedir gülüm? boş ver geç ye bir adana dürüm!

her ne kadar anonim olsam da, tanım beğeni almayınca kendim çalıp kendim oynuyormuş gibi hissettiğimden gerçekleştirdiğim eylem.

hayatta silmem.

zaten spontane tanım giriyorum o an ne düşünüyorsam onu yazarım.

beğenilen tanımı da silerim hiç fark etmez, içime sinmemesi yeterli sebeptir. az yaparım ama.

bu eylemle hemhal olan hırtlar çok. beğeni potansiyeli olmayanı siliyorlar bi de. üstüne belirtiyorlar..

sonra bu memleket niye gelişmiyür.

beğenmekten değil de şu an olduğu gibi wp mesajı yazar gibi yazdığım tanımlar siliniyor, haklı olarak. düzeltmeye değer bir konu ise tekrar gözden geçiriyorum. zaten vara yoka yazıyoruz. kendim sildiğim zaman genelde kural ihlali yapmış oluyorum, mesela alıntı yapmışım ama alıntı olduğunu belirtmemisim ya da kaynak belirtmemisim gibi. bu şekilde evet. beğenmediğim hiç bir kelimeyi yazmam. yazarsam da silmem. beni kim beğenmiş derdinde olsam instada sarkili hikaye paylaşırım, parodi çekerim, hiç beceremedim gider ders yayınlarım öğrenciler beğenir öyle akaaar gider. ama bu arka bahçe susup da söyleyemediğim adın gibi. şarkı gibi anlıyor musun? benim çılgınlar gibi söylediğim şarkılar gibi. ama sadece gibi. ne düşündürücü ne başka bir şey gibi. sadece gibi.

bazen öyle adamlar beğeniyo ki valla direkt siliyorum entryi.

yapmadığım hareket.

ama çok boş yaptığım tanımları arada siliyorum, beğeni almış olsa da.

beğeniye muhtaç olmak kötü bir şey tabii. hele bazı yazarlar var mesela, tanımları ortalama 10,15 beğeni alır allah arttırsın ama..! sonra bu ilgili kişinin tanımları gelir maksadı ile yazılan kitapların tadını vermeye başlar, samimi olmayan, zorlama ürünü gibi. tabii alışkanlık zor iş, beynini şartlayınca 15 beğeniye aşağısı kesmiyor. sonuç olarak bizi baştan aşağı hormonlar yönetiyor.

gerçekten yapan var mı diye merak ettiğim eylem. yazdıklarımızı beğenilme kriterine göre mi yazıyoruz? ee o zaman bir süre sonra kendi düşüncelerimizi değil, beğenilenilecek olanları yazarız. hayat koca bir yalan iken buraya da yalan sokmanın anlamı yok.

kötü bir niyet içeriyor ise ceza almaya, mezar taşınızda kalbimiz seninle yazmasına kadar gider yol. diyelim bir tanım yazdınız. üç dakikada on beğeni almadı diye silip tekrar yazmak olmaz. yeni yazarlarımızı uyaralım. gözleri açık olsunlar. kendilerini tilki zannetmesinler. moderasyon cin gibi. nefeslerini hep ensenizde hissedin. *

beğeni almayan tanımı gizlice silme eylemidir.

pek benlik olmayan eylem.

yapanlara da bir şey diyemem şimdi. yine de bilsinler ki tanım silmek sözlüğe zarar veriyor.

kişilik kaygısı olarak düşündüğüm eylem. elalem ne der kaygısının bir başka biçimi olarak ta düşünülebilir.