behice

sitem adresimdir. lütfen kimse yazmasın bu başlığa! ben açtığınız başlıklara yazıyor muyum? yok.

behice

bilirim behice, şiir senin için sadece romantizmdir.
aşkların ümidi, ayrılıkların göz yaşı, sevginin anadilidir.
yitik kentlerin varoş mahhallerindeki yoksulluğun, şiirde payı yoktur senin için.
esmer ve güzel bir çocuğun dönerci camına bakışı, içinde kıyametler koparmaya yetmez.
bir annenin çocuğunu sac kurutma makinesine emanet edip bedenini bir ipte soğutması şiirinde pay edinmez.
behice sen düğünlerdeki mutlu heycanlara bakarsın gülerek
ben o düğünlerde kalmayıp patlayan maganda mermilerin, öldürdüğü oğlunun acısını yaşayan bir anaya giderim.
biliyorum behice, sana romantizim lazım
bana da polyanna gözlükleri

behice biliyorum, senin de kalbinde kor kor yanan aynı yangın.

saçlarını kestirmeni şimdi anlıyorum behice
uzattıkça görenlerin ömrü kısalıryor.
sen notre dame'ın kamburunda bir esméralda
ben quasimodoyum boynu bükük bir camda.

gözlerin dram, oysa melankolik olan benim
senin gönlün dolu bir travmay
ama bir tek kaçıran benim
her durakta bir reklam panosu eşkâlin
heyhat ki bakmaya artık kalmadı mecalim.

sana mutluluk diyorlar,
oysa hüznün küresel ısınmanın yegane nedini.
ben mi behice?
ben o küresel ısınmadan en çok zarar gören kutup ayısıyım.

ah behice,
dedim sana açma zülfülerini,
dağlama yüreğimi.
sen hiç varoş kentlerdeki, yıkık duvarınların dibinde ağlayan, bir çocuğun sümüğüne şahit oldun mu behice?
ben katranlı gecelerde, katmerli yoksulluğun
yaktığı bedenlerin küllüğü oldum ömrümce.

güzeliğine kapitalizm diyorlar behice,
inanmıyorum elbete.
senin güzelliğin; çölde kuyu, denizde mehtap, savaşta bir revir, ateşte tatlı bir serinlik olmasa da
yoksul bir çocuğun hayalindeki bir bisiklet, renkli tokalar, bazen de bir salıncaktır.

behice,
sanal hayatların gercek yaşamalar üstüne dam yaptığı şu günlerde
hayalinle hemhal olmak psikolojik bir sanrı sayılmasa gerek.
biliyorum görmediğim bir yüzün şiirini yazmak delilik demek.
ama olsun.
onca akıllının, el birliği ile dünyayı tutup getirdikleri bu b.klu tünel ucu varken
vicdanlı bir delilik, bir parça akıllılık değil midir sence?

evet behice,
ineceğim durağa geldim.
can sıkan bir derse gireceğim,
hocası tellal, komitesi sehpa...
celadıma el salla behice.

ah behice, seninle başka bir düzlemde bir başka hayatta denk gelmeliydik.
benim seni yontmayacağim, senin erken geldiğin bir hayatta.
koşullarımın getirdiği rezil gerçekliğim, senin yüreğinin güzeliği ile kesişmemeliydi.
senin hüznünü, hüznüme katıp bir ömür ciğerimde saklanacağım. derin bir iç çektiğimde burnumda özlemin tütecek.
en büyük mutluğum sorulduğunda hüzünlü bir gülümseme ile seni düşüneceğim.
en büyük pişmanlığımın adı da sensizlik olacak.
bir süre daha akşamları yorgun adımlarla eve geleceğim, erkeklik grurumu üstümden çıkarıp gözyaşlarımla yıkayacağım. sen gibi kokan kitaba sarılıp aç uyuyacağim, sabahları aynaya bakmadan evden çıkacağım.
nerde hüznü animsatan bir manzara görsem orda elimi sol yanıma koyup acını yoklayacağım.
yüreğim seni anımsatan hiç bir şeyi kaldıramayacak. akşam ezanları bedenimden ruhumu çekecek. bir sigara yakıp uzun uzun boşluklara dalacağım.
elveda behice, elveda ruhumun kıyameti.