bekir pakdemirli'nin oğlunun dramı

ağlamaktan gözlerimi şişiren dramdır. dram gibi dramdır.
bakancağızımızın minik oğlu babasını görmek için annesinden odun istiyormuş.

buradan

bakan bey durumdan yakınmış ve sebebinin cumhurbaşkanı olduğunu açıklamıştır.
tayyip bey istemese demek ki ülkede yangın çıkmış, çığ düşmüş sel olmuş kimsenin umurlarında olmayacak.
biz de senden razıyız erdoğan*.

meşhur anekdot anlatılır, bilirsiniz. oradan esinlenmiş* diyelim.
baba çok yoğun çalışıyordur, evine çocuğuna yeteri kadar zaman ayıramamaktadır.
bir gün çocuk babasına saatte ne kadar kazandığını sorar.
baba 12 $ der.
çocuk hergün babasından para istemeye başlar, bir süre sonra babası kızmaya başlar. nedenini sorar ama cevap alamaz.
çocuk bir akşam babasını odasına davet eder, önüne kumbarasını koyar ve der ki, babacığım burada 12 $ var, bir saat de benim için çalışır mısın?

babası yokluktan kendini öldüren çocukların dramının, yanında hiç kaldığı dram. hiçbir çocuk bu kadar korkunç bir dramı hak etmiyor. ne demekmiş babayı 1-2 defa görmek!

tövbe ya rabbim ya!

birinin kızı da tatile mi gidememişti ne olmuştu... bunlar hep aynı kafalar.

ha bu arada, uluslararası uzay istasyonu'na giden astronot ve kozmonot çocuklarından bazıları babalarını 300-600 gün falan görmüyor. olur öyle şeyler, takmasın kafasına.

edit: şunu da ekleyeyim yine de ki yanlış anlaşılmasın. bazı çocuklar babalarına fazla düşkün ve pek görememek onlar üzerinde olumsuz etki yaratıyor olabilir. çocuklara kesinlikle lafım yok. babalarını bir daha asla göremeyecek olan çocuklar var ve bunların sorumlusu da başka babalar. derdim tamamen onlarla.

allah'ım bana da bakan maaşı ve sosyal imkanlarından nasip edersen, söz veriyorum benim çocuklar evi yaksın sorun etmeyeceğim.
yarabbim millete ne büyük dertler veriyorsun.

kardeşi fetöden içeride olan, türk çiftçisini bitirmeye yemin etmiş cargill danışmanının serin hikayesi. çocuğu glikoz şurubu yüzünden zeka sorunu yaşıyor olabilir.

kıyamam ya.