beklediğimiz hayallerin hiç gerçekleşmemesi

ya hayal kurarken erişilmez yüksek hayaller kuruyorum. ama bence erişebilirim.erişilmez görmüyorum, ciddiyim. :,)
ya seçtiğim hayaller bana hiç iyi gelmeyecek ki rabbim kabul etmiyor başka yerde başka şekilde çıkacak ya da çıkarıyor amma ben fark edemiyorum.
bazen acaba hayal kurmasam mı diyorum.sonra allah'tan ümit kesilmez diyorum.sonra ama hiç gerçekleşmeyecekse hep hayal kırıklığına uğrayacaksam ne gerek var diyorum. ama bir yandan da hayal kırıklığına uğrasam da sınırsızca hayal kurabilirim,özgürüm,hakkım var. :)
ya da çok mu dünyaya düşüyorum bu hayallerle ki allah ahiret hayatını kaydırabilirsin diyip bana izin vermiyor.
şerr görünen işlerin içindeki hayrı görmeyi çok isterdim.belki görsem,fark edebilsem içim hemen ferahlayacaktı... bilmiyorum sözlük... tek yapabileceğim dua etmek.hangi yola girmek zorunda kalırsam o konuda hayal kurma hakkımın sınırsız olması güzel bir şey.bunu kullanacağım ama takatim azalıyor, azaldı.
allah yâr ve yardımcımız olsun. :,)

ama vazgeçince nedense birden gerçekleşivermesi.

sonunda beklemeyi de bırakırsın, hayal kurmayı da.

beklemeyin o zaman. bir tavsiye sadece yani.

yani bunun farkında olmak lazım. ben 150-170 arası mülkün kirası ile hiç çalışmadan yaşamak istiyorum fakat olma ihtimali hiç yok bu hayalin.

(bkz: o konuda ona ben de çok kırgınım)

benim suan tek hayalim 30bin entry'yi gormek. o da nasipse aralik sonu, ocak gibi.

dua, çaba, sabır dır kural

genelde sabır kısmı uygulanmaz ya da zor olan diye ihmale uğrar

(bkz: olmayacak duaya amin demek)

açmayın böyle başlıklar. kendimi okuyup üzülüyorum.

bir arkadaş beklemeyin o zaman yazmış. ama o beklenti oluşunca o beklenti için çok çaba sarf ediyorsun.sadece beklemek değil mesele.çaba göstermek işin içinde olunca beklemeye hakkım var diye düşünüyorum.

pırıltı üzülme lütfen,belki de bizim için en iyisi hayallerimizin gerçekleşmemesidir. :,)

her zaman hayallerimiz gerçekleşmeyebilir. bu olağan bir şeydir. zaten her şey hayallerimizdeki gibi olsaydı bu yaşamın bir anlamı olmazdı. herkes istediği şekilde yaşamış olurdu. hayatın bir esprisi kalmazdı.

beynindekiherbirnöronatüküreyim kızma kardeşim.biz de üzgünüz ama aklımızın yeteceği olumlu yerlerini bulmaya çalışıyoruz. :,)

siz hayali kurup geçiyorsunuz galiba. öyle olmaz. hayallerinizden vaz geçmemeniz lazım. unutmamanız, arada dönüp gönlünüzü gezdirmeniz, ufak ufak yapılandırıp, denemeyi bırakmamanız lazım. olmayacağını aklınızın ucuna bile getirmeden olacağını bekleyerek sabretmeniz lazım. bir bakmışsınız oluvermiş. şöyle geriye dönüp bakın, gerçekleşmiş olan hayallerinizi göreceksiniz.

eskiden ülkedeki fakirliği " çalışmamaya " bağlardı hocalar. "su akar, türk bakar alma sen de üret " vs. sonra anladık ki bazılarınca tapınç haline getirilmiş düzen, halkı ve kaynaklarını soyuyor.
hayvanlar gibi çalıştığımız halde biz değil belli bir azınlık kazanıyor. üretsek de batı ile rekabet edemediğimiz için zarar ediyoruz. kendi kaynaklarımızı yok yere satmak ve batı'dan almak zorunda kalıyoruz. tüketimimiz ürettiğimizi geçince cari açık ortaya çıkıyor.
açığı borçla kapatmaya çalışıyoruz. üstüste yığılan borç, yüksek fayiz demek. ithalat ve fayiz borcu üzerine kurulmuş ekonomi; yoksulluk, işsizlik, emek istismarı demek. tüm bunlar hayallerin güme gitmesi demek, isyan demek.

ehl- i sönnni dini ve yavrusu tasavvuf da bu isyanı düzenden alıp allah'a atmak oluyor. doalar, niyazlar, hacet nemazteleri kof yani. size bunlarla hedefe ulaşıldığını söyleyenler asla dünyalıklarını duaya bırakmazlar.

önemli olan yola düşmek ve yolda usulsüzlüğe düşmemektir.
başarı başarı diye önünüze konanlara, amacın yüceliğini herkesin ve her şeyin önüne koyanlara rağmen bırakın gelsin...