beni geçmişimle değil geleceğimle yargıla diyen varoş

bir gün yine şirketimin en üst katında bulunan golf sahasında oyunumu bitirmiş viskimi yudumlarken telefonum çaldı, arayan insan kaynakları müdürüydü telefonu açtım ve buyur personel dedim. "efendim iş başvurusu için gelen bir kişi var ve sizin arkadaşınız olduğunu iddia ediyor dedi" şahsıma ait özel asansörle birkaç aşağı kata insan kaynaklarına indim ve ne göreyim, evet bahsi geçen kişi gerçekten de eski bir arkadaşımdı ama hiç sevmediğim biriydi çünkü ben de eskiden onun gibi fakirdim hatta ondan daha fakirdim ve o bana bir kere bile bisikletini vermemişti, yanımda bulunan korumalarıma "derhal dışarıya atın bu varoşu" dedim. korumalar tam dışarıya atacakları sırada "beni geçmişimle değil geleceğimle yargıla" dedi varoş; ulan senin geçmişin ne ki, geleceğin ne olsun kenar mahalle kişisi dedim ve cebine dolmuş parasını koyarak yollayacağım sırada "abi biraz daha fazla versen de martıya binsem" dedi, dolmuş parasını da vermeden kovdum gitti hıyarı.

çok ilginç bir hikaye. ne kadar hüzünlendiriyorsa o kadar da kızdırıyor.

ultra zengin efendimiz iş arıyorum da şirketiniz neredeydi acaba? ekmek, su ve yol parası verseniz kâfi.

(bkz: yine zenginlik hikayesi mi yazıyorsun abi)

güzel hikayeymiş ama geliştirilebilir diye düşünüyorum. zengin oğlan fakir kız klişesini de yerleştirdik mi bildiğin türk dizisi.

bu yazarımsı arkadaşın sıkıntısı nedir?
herkesi varoşlukla yaftalayıp linç yiyerek ve başlığa girdi girilmesini sağlayıp karma puan kazanma peşinde mi?
lütfen yapma bir daha!

bu tip başlık açacak olan gitsin ekşi sözlükte açsın.

(bkz: cebinde paran mı var lan köpek hıı)

hikayeler güzel de kurgu biraz zayıf kalıyor sanki.