besbelli

besbelli ölümüm sabahleyindir
ilk ışık korkuyla girerken camdan,
uzan, başucumda perdeyi indir,
mum olduğu gibi kalsın akşamdan.

sonra koş terlikle haber vermeye,
"kiracım bu sabah can verdi" diye,
üç beş kişi duysun ve belediye,
beni kaldırmaya gelsin, odamdan.

evden çıkar çıkmaz omuzda tabut.
sen de eller gibi adımı unut.
kapımı birkaç gün için açık tut,
eşyam bakakalsın diye arkamdan.

(bkz: ahmet kutsi tecer)

yalnız bir ölüm bu şiirden daha güzel anlatılabilir miydi, sanmıyorum.

belli sözcüğünün pekiştirme sıfatı almış hâli. belli, açık ya da her hangi bir bilinmeyen yönü olmayan demek.
böylece besbellide apaçık anlamına geliyor.

başlığı görünce hemen bir muhalif oldum. içimden: hadi oradan be ne belli ? dedim. *