beyin göçü propaganda gençler ülkesinde yaşamak istiyor

doğru. türk gençliği ülkesinde yaşamak istiyor ama yaşayamıyor, yaşatmıyorsunuz!
neden yurtdışı istediklerine dönüp bir bakın; bayrakla, toprakla bir zorları olduğu için mi yoksa; ekonomi sebebiyle hiçbir şey alamadıklarından, evlenemediklerinden, düzgün bir eğitim alamadıklarından, baskılarınızdan dolayı istedikleri gibi giyinemediklerinden, ağır koşullarda üç kuruşa çalıştırıldıklarından, can güvenlikleri olmadığından, başlarına bir şey geldiğinde sığınacakları adalete güvenemediklerinden, torpilleri yoksa bir işe dahi giremediklerinden, fikrini söyledi diye linç edileceklerinden hatta belki tutuklanacaklarından dolayı mı?

madem türk çocuğu ülkesinde yaşamak istiyor o zaman neden yurtdışı hayali kuruyor, göç etmek istemelerini nasıl değiştiririz gibi şeylere odaklanın. kuru kuruya tespit sonuç değiştirmiyor. planla programla, düzeltmelerle vazgeçirilir. tespitle, tehditle, yasakla, engelleme ile değil.

türk genci diye suryelilerden bahsediyor bence. çünkü biz göçtük abi. ben göçtüm yani. sınırlarınızı bi tarafınıza sokun, milliyetçiliğinizle beraber.
değerimi bilen usta ellerde elmas gibi ışıldayacağım lan göreceksiniz.

en iyi yalan gerçeği de barındıran yalandır. ben şimdi uzaylı gördüm desem bana hasan mezarcı muamelesi yaparlar ama neil armstrong uzaylı gördüm dese bir durup düşünürüm.

insanlar neden vatanından gitmek istedin. bu elbette gerçek ama bu gerçeği öne sürüp gidenleri yokmuş gibi gösteriyor olmak esas yalan bilgi yaymak.

gençler tabi ki ülkesinde yaşamak istiyor buna itirazımız yok ancak bir doktor olarak bu ülke şartlarında çalışmak istemiyorum olay tam olarak bu.

bir şeyi yapmak istemekle onu yapabilmek arasındaki ayrımı bilmediğimizi sanan siyasetçi beyanı.

ben mesela time dergisine kapak olmak istiyorum, ama olamıyorum. propaganda ile de hiç ilgisi yok bunun.

gençler burada kalmak istiyor ama bu şartlarda değil.

yahu akıl var mantık var! kim ister ki kendi ana dilinin konuşulduğu, kendi kültürünün yaşandığı, aralarında daha rahat hissedeceği kendi insanlarının bulunduğu vatanını bırakıp başka kültürlere adapte olmaya mecbur kalmayı? normal şartlarda durup dururken bunu isteyecek kişi sayısı azdır. isteyenler de dünyayı tanımak, biraz da başka ülkelerin "tadına bakmak" gibi keyfe keder sebeplerden ister. kendini gitmeye mecbur hissediyor artık insanlar. istedikleri için değil, gitmek zorunda bırakıldıkları için gidiyorlar. buna memnun olduklarını mı sanıyorsunuz?

yani bu kadar da "biz ülkedeki hiç ama hiçbir şeyden sorumlu değiliz" tavrı gerçekten çileden çıkarıyor vatandaşı. "acaba bizim de payımız var mı" diye düşünmek sanki utanç kaynağıymış gibi...

yaşımı almış olsam da, genç sayılırım. bu ülkede yaşamak, pardon sürünmek, istiyor muyum?

hayır.

çevremde bir tane bile insan var mı, bu koşullarda sürünmek isteyen? hayır.

ben senin yarı yaşından gencim, çevremdekiler de öyle. sen nasıl daha iyi biliyorsun bu durumu da propaganda diyorsun?

erkan akçay bey, lütfen, yalan söylemeyin. ingiltere'den çalışma izni alsa, üç saniye düşünecek kimse yok.

propaganda kısmını atarsak doğru hale dönüşecek cümle.

kimse ama hiç kimse kendisini yabancı hissettiği bir ülkede tam anlamıyla mutlu olamaz. her şeyini, insanını, dilini, kültürünü, coğrafyasını bildiğiniz, başınız sıkıştığında bir sürü insanın yardımınıza koşacağı bir yerde yaşamak istersiniz. bunları kendi ülkeniz hariç başka bir yerde bulmanız mümkün değil. göçenlerin ancak torunları bu şartlarda bir yaşama kavuşabilir. avrupa'da onlar da kavuşamaz çünkü avrupa ırkçı. ancak kuzey amerika'da olabilir bu.
peki insanlar niye göçüyor, hem de emeklilikte dahi dönmeyi düşünmemecesine? cevap ilk cümlede. çünkü insanlar artık türkiye'de kendilerini yabancı hissediyor. kutuplaşma, ötekileştirme, haksızlık o kadar artmış durumda ki ülkenin çoğunluğu kendisini ülkeye ait hissetmiyor. hal böyle olunca gene kendisini ait hissetmeyeceği ama çok daha iyi yaşam koşullarına kavuşacağı bir yere gitmek istemek kadar doğal ne olabilir. yapabilen de yapıyor işte.
bir ülkeyi geliştirecek ve ileri taşıyacak olan kesim o ülkenin eğitimli ve kültürlü insanlarıdır. bunlar gidiyor. ülkenin içi boşalıyor, geleceği çalınıyor. türkiye, afrika koloni ülkeleri gibi yabancıların patron olup ülkenin tüm kaynaklarını kontrol edip sömürdüğü, yerli halkın da düşük maaşlı köle olarak çalıştığı bir ülke haline dönüşüyor hızla. elin oğlu afrikalıya acımadığı gibi bize de acımayacak. ülkenin kaynaklarının kontrolu tamamen yabancılara geçerse çalışmayan, bir işe yaramayan herkes açlığa mahkum olacak. bunlar hala iyi günler.

koyayım bu ülkeye. siz kalın, beni yollayın. kurtarın beni, imdat!

şu kof milliyetçilik kadar boş bir şey yok. saçma sapan bir açıklama nesini yazayım ya.

yok öyle bir şey ahanda bunlar da kanıtıdır.

doğrusu; gençler ülkesinde daha iyi şartlarda yaşamak istiyor. gelecek kaygısı olmadan, maddi sıkıntılar yaşamadan, huzur, güven ve adalet duygusu içinde yaşamak istiyor. bunların olmadığı, sağlanmadığı bir ortamda beyin göçü propaganda değil yaşanması muhtemel ve normal olan bir şeydir.

istiyoruz fakat izin vermediğiniz için beyin göçü kaçınılmaz son oluyor. buraya bir kitap kadar fazla şey yazabilirim. yazmayacağım çünkü aklıma geldikçe sinirleniyorum, bir de olan bir şeyi yokmuş gibi göstererek açıklama yapılması dellendiriyor beni.

sizin iğrenç zihniyetinizin hakim olduğu ülkede yaşamak istemiyoruz ! sandıkta görüşeceğiz sizinle dinci soslu çakma milliyetçiler.

suriyeliler ve afganlar beyin göçü yaptılar; türkiye'ye geldiler. bizim doktorlarda avrupa'ya gidiyorlar.

gençleri bırakın bu ülkede yaşlılar bile yaşamak istemiyor. ağaç dile gelse kurtarın beni, finlandiyaya naklimi istiyorum diye bağırır. uçan kuş ülkenin üstünden daha hızlı uçar. öyle bir kaçış isteği. kimi kandırıyorsunuz ki.

sadece genç olmak istiyordu gençler
genç gibi yaşamak
genç gibi hayattan zevk almak

lisans mezunu, kendi işini yapmak istemeyen 30 yaşında bir birey olarak katılmadığım söylem. ne insan şartlarında çalışma koşulları, ne de çalıştığınızda aldığınız maaş sizin ihtiyaçlarınız doğrultusunda. kimse gençlere siz yatarak para kazanmak istiyorsunuz iddiasında bulunmasın. kimse bu kafada değil sadece insanlar köle olmak istemiyorlar. hele ki köle olup asgari şartlar da yaşamak kimse istemiyor. herkes "yahu ayın sonunu çıkarabilir miyim?" "beni işten çıkarırlar mı?" "bu ay neyi kıssam biraz daha idare edebilirim" "bunca çalışmam sonucunda bir ev bir araba alabilir miyim" düşünceleriyle boğuşuyor. çalışsa da, çalışmasa da bunu biliyor. o yüzden kimse kimseye hikaye anlatmasın. evin içinde durmaktan kafayı yemiş bir gençlik var.

yurtdisinda 16. yilim. ulkemde calisip refah seviyem yuksek olsaydi cikmazdim, ulkemde kalirdim. almanyadan gelen dayilar gibi "turkiye cennet cennet" demek istemiyorum ama paran varsa gercekten cennet.

evet ama bir farkla, içinde siz, kulluk ettikleriniz ve kapısına çomar olduklarınız olmayacak!