bilinmezlik ve merak

bunları ayrı düşünemiyorum ve bana yaşam sevincimi bahşeden yegane ikili bunlardır diye düşünüyorum. önce bilinmezlik gelir elbette. bu da merak duygusunu doğurup büyütür. bilgiyle de merakımızı besleriz. ama bence hiçbir zaman doyuramayız... merak duygumu hep genç tutmayı dilerdim. bu mümkün mü bilemiyorum gerçi. işte bir bilinmezlik daha! belli kontekstlerde belirsizlik ve bilinmezlik aynı/benzer anlamlara da gelirler elbette.

örneğin:

"the only thing that makes life possible is permanent, intolerable uncertainty: not knowing what comes next." — ursula k. le guin

çevirisi: hayatı mümkün kılan tek şey daimi, kabullenilemez belirsizliktir: şimdiden sonra ne olacağını bilmemektir.

ki çok katılıyorum rahmetli ursula'ya.


korku yazarı lovecraft'ın da büyük hayranıyım ama...

“the oldest and strongest emotion of mankind is fear, and the oldest and strongest kind of fear is fear of the unknown.” — h.p. lovecraft

çevirisi: insanlığın en eski ve güçlü duygusu korkudur ve korkunun en eski ve güçlü türü bilinmeyenin korkusudur.

şu yukarıdakine tam olarak katıldığımı söyleyemem. "bilemem..." diyeyim veya. bakın, yine bilinemezlik. * yani ilk insanları gözlemleme şansım olmadı sonuçta...

evet ileriyi bilmek merakını gideren tek şey geriye bakmaktır.
anana değil laaa!
homo erektusa falan bakacan
lombak