bir anı değiştirme şansın olsaydı

kesinlikle doğum anım olurdu.

yere düşen dondurma'nın doğum anı olurdu.*

korktuğumdan kullanamayacağım şanstır.
hayatımdan çok memnun olduğumdan değil,bilinmezlik tüm mesele.o anı değiştirirsem neler olabileceğini kestiremiyorum.

sabahattin ali'nın yazdığı gibi;
"dibinde bir ejderhanın yaşadığı bilinen kuyuya inecek bir kahraman bulmak, muhakkak ki, dibinde ne olduğu hiç bilinmeyen bir kuyuya inmek cesaretini gösterecek bir insan bulmaktan daha kolaydır."

o anın değişimi çok farklı sonuçlar ve kombinasyonlar doğuracağından sonuçları asla öngörülemezdi.

sorgulamayan, boş itaatkar zihinlerle, hiçbir güzelliği en azından, hiç bir anı yakalayamaz, gerçekleştiremez, değiştiremezsiniz, itiraz etmediğiniz sürece, aklınızı işletmediğiniz, düşünmediğiniz sürece geriye gidersiniz. düşünen yazar arkadaşlar beni anlıyorsunuzdur umarım.

annemle babamın ayrılmaması için elimden geleni yapardım.

ulan öyle bir anki, değiştirsem yok olucam, değiştirmesem sürünücem.

beceremediğim başlık .

değiştirme cesaretinde bulunursam şayet, hayatımın anlamsızlaşacağı an... şayet değiştirmezsem 'hayatımı kaybetmek üzereyken', gözlerimin önünden bir ömür geçtiğinde, hala kaybettiklerimin en güzeli olarak kalacak o an.

bir an yetmezdi.

2017 yılının o güzide ayı.

senden nefret ediyorum. hayatımı mahvettin.

ben 2017 yılını komple değiştirmek isterdim, en kötü geçirdiğim yıldı sanırım. hatırladıkça nefret ediyorum.

28 temmuz 2024, 16:43.

30 nisan xxxx. evet.

tercih listemi değiştirirdim.

(bkz: yalan oldu gençliğim bak talan da oldu)

öfke ile karar verdiğim o anı değiştirmek isterdim

gönül çiçeği türünde bir aile anketi. bunlar çok fayda sağlıyor bizlere. kültürün ve elitizmin anavatanı sözlüklerimizde, bu tür anketler aşırı fayda sağlıyor bizlere. sonsuz destekliyorum ön-arka. ankete zevk ve haz dolu bir biçimde, biraz da buruk olarak katılım sağlayacağım.

2015 kış ayına gider ve "o" teyzenin üzerine düştüğüm anı geri almak isterdim. mükerrem teyze imiş ismi, sonradan öğrendim. 4. kattan atlamıştım o gece kafa uçak halde. yoldan geçen bir teyzenin üzerine düşmüştüm. bunu geri almak, hayatımı daha güzel yapardı.

alkolü artırmayacaktım, bir kaç kişiye o kazada berdel bedeli olarak bir böbreğimi vermek zorunda kalmayacaktım. şimdi bu durumda olmamın nedenini kimseye anlatamıyorum. inanmıyor millet. "teyzeye ne oldu" diyorlar. öldü teyze. ölmeden hemen önce gülümsemişti bana. "güzel indin evladım" demişti. bu düşme olayından sonra, fizik ile ilgilenmeye başladım zaten. normalde alakam yoktur. timeline'ımdaki kilit nokta o olay fakat, anket "an" olarak açıldığı için kafam karışıyor. an kavramı yoktur pek. şu an için pikosaniyelerden de küçük aralıkları ölçme imkanı oldu olmasına. nobel bile alan olmuştu bununla. yalnız hala "an" demek, şimdiye dair öznel bir değerlendirme. herkesin zamanı farklıdır. rüya zamanı farklıdır, zamanlar, birbirine göre göreceli olarak da ölçülebilir. zaman işi karışık biraz. diyelim ki ben bunları şimdilik es geçtim. zamanında j.w dunn diye bir hocamız, her biri bir öncekine göre "akan" sonsuz bir zaman ölçümleri serisi ortaya koymayı önerdi ama sallamadılar. onu sallamayan adamlar beni hiç sallamaz diyerek vazgeçtim diyelim. düz bakalım o halde.

berrak bir zihin ile bu karmaşık teoremlerden kurtulup, teyzenin üzerine doğru ağır ağır süzüldüğümü hayal ediyorum. teyze yaşlı ve kötü bir kadın. gelinini bdsm için teşvik ediyor.. suç ve ceza'daki tefeci kezban pislik gibi bi tip.

diyelim ben "mili-mikro-nano-piko" derken öyle küçük bir değişiklik yaparak "an"a ulaştım ki, sadece o dilimde bir değişiklik yapma hakkım var diyelim. çünkü sonuçta teyzenin ölmesini istemesem ve bunun için hep pişman olsam bile, z kuşağının üstün yaratım gücüne de saygısı olan bir insanım. ankette "şöyle geniş bir aralığı değiştirelim beyler" veya "30 saniyenizi değiştirecek olsanız ne yaparsınız" denmemiş.

z'lik ile kutsanmış dostlarımız, bu anketi hazırlarken ve toplam 2 kelime ile yanıt verirken açıkça, kural olarak, "an" demiş. planck zamanı kadar bir değişiklik yapsam, çok çok, teyzenin üzerine havadan inerken sarhoş olduğum için hala utanmadan ve aile ortamına uygunsuzca, terbiye sınırlarında adeta dans eden bir pervasızlıkla söylediğim bir cümle olan "teyze ahahah çekil ölcen koca göt" cümlemin son harfini duymayacaktı teyze. "teyze ahahah çekil ölcen koca gö" şeklinde çıkacaktı o cümle. ya da teyzeye saçımın bir teli farklı bir açıdan girecekti (kafam yüzüne girmişti teyzenin). an'ı değiştirmenin hiçbir şeye etkisi olmaz bence. teyzenin kasları çevikse bilemiyorum tabi. fizik gizemlerle dolu hala.