bir insanın sizden vazgeçmesi

bir insandan vazgeçmek başlığını görünce aklıma geldi, birinden vazgeçtiğimizi anlatmak kolaydır, orada güçlüyüzdür, bazen egomuz bile okşanabilir havalı bir terkedişle. bazen de can yakar, larşımızdaki insanın yaptıkları, ona harcadığımız emeğe değmemiş, incinmiş ve vazgeçmek durumunda kalmışızdır. peki ya bizden vazgeçenler? onlardan bahsetmek daha sancılıdır, belki düzeltemediğimiz bir huyumuzu yüzümüze çarpmış ve gitmiştir kıymetli biri ya da yokluğına dayanamadığımız biri vazgeçmiştir bizden. neden vazgeçtiler sizden? haklı mıydılar, haksız olduğunuz meseleleri halledebildiniz mi? hayatınıza giren biri sizden vazgeçmesin diye bir şeyleri değiştirdiniz mi?

artık sevmek istemiyorsa problem yok.
sevgi bitebilen bir şey. fakat vazgeçmek demek karşıdaki insanın aciz bir duruma gelmesi ve bu durumdan o kişiyi çıkartmaya çalışırken fayda etmediğini görmekle vazgeçiş gerçekleşebilir. geride bırakan kendi hayatına bakar, geride kalan kendi haline acır.

vazgeçmek zorunda kalan anlar. ne diyelim.. çok zor.
kolayca vazgeçebilenlere imrenirim doğrusu. ben yapamıyorum. hiç yapamadım. birden kesiyormuşum gibi görünür ama yavaş bir süreçtir o esasen. bazen dayanırım bazen dayanamam. geceleri sıkıntı yaratıyor gün içinde hava hoş.

sizi hiç varolmamışsınız gibi hissettirir