bir iş yerini çekilmez kılan detaylar

kaprisli bir amir, dost görünüp ilk fırsatta kuyunu kazmaya çalışan mesai arkadaşı, üç kuruş maaş verip tüm hayatına ipotek koymaya çalışan kalleş patron.

soğuk ya da aşırı sıcak olması.
şımarık bir patron çocuğu ile beraber çalışmak zorunda olmak.
çay-kahve servisinin olmaması bir de.

insanlar.

ter kokulu birinin printere yakın oturması ve senin sürekli printerla işinin olması

uysallığınızı, güler yüzlü tutumunuzu ve iyi niyetli gayretinizi "ben bu mala iş yıkarım" şeklinde değerlendirebilen uyanık kerizler.

arkadaşın olmaması. hiç kimseyle diyalog kuramaman ve gelip de birisinin seninle konuşma girişimi göstermemesi. o işe zorla gidersin ve bir an önce iş bitsin diye gün sonunu beklersin

iş yeri olması.

*

çuvaldızın önce insanın kendisine batırması gerektiğine inandığım durum. bazen kendi kendimize mevcut koşulları çekilmez hale getirebiliyoruz. illa ki; patrondur, akrabadır vs. gibi durumlar olabiliyor ve insan bunalabiliyor; ancak o zaman da süreci demek ki yönetemiyorsunuz derim. o yüzden iş yerinizdeki mutluluk biraz da size bağlı sevgili yazarlar.

toplum içinde nasıl, nerede ve hangi ses tonuyla konuşması gerektiğinin bilincine sahip olmayan,
her değişen başkan ya da müdüre yalakalık yapmaktan gocunmayan, deodorant kullanmayan,
çok iş yapıyor havasında gezen ve aylaklıktan sürekli bir yerlerini tartan,
ota boka küsüp trip atan biyolojik olarak olgun, kafa olarak ergenlikte kalanlarla aynı iş yerinde çalışıyor olmak.