bir sen eksiktin

gelmemesini istediğimiz bir kişinin tam sinirli anımızda yanımızda bitivermesi anlamında kullanılan kelimedir.

tamam gideriz ne bu kinayeler.

sözlüğe giriş yapınca arada bir gelmesi gereken tatlı uyarı. güzel olurdu. gomiklik lazım te.

bu lafı lise sonda bi arkadaştan duydum.

toplanmışlar bizim eve hep beraber alemdeler. tabi ev o kadar da geniş değil, bir kaç hasbihalden sonra herkes bi odaya geçecek partneriyle ve ben o zamanlar birine fena yanığım. kısaca karı kız olaylarımın olmadığı 1-2 aylık sürecindeyim hayatımın.

neyse ben eve geldim, salondan müzik eşliğinde insan sesleri geliyor kapıyı açıp içeri girecekken "heeeeeh, bi sen eksiktin a..... k....m" dedi biri. ortama baktım, elemanlara baktım, kızlara baktım kapıdan girmeden öylece. sonra da aynen kapatıp geri gittim. tabi onlar çok gülmüşlerdi bu hareketime ama ben içerledim. sahile inip bi sigara yaktım, taş falan sektirdim denizde, gece çökünce de şarapçılarla içtim. saat 11 gibi feribota atladım, bir kaç tur attım öylesine. saat 3.5 -4 gibi balıkçı tekneleri yanaşmaya başladı iskeleye. baktım feribot çalışanları kap kacak ne varsa götürüp balıkla dolduruyor, bi poşette ben istedim. eve geçerken fırından da biraz un alıp kahvaltımı ederek uyudum.

sonrasında o arkadaşlarla aynen devam ettik. ne, küsecek değildik ya birbirimize ama şu an küsüs hepsiyle.

bunu bana çoğu zaman abilerim kullanıyor. ikisi arasında olan şeyler konuşulduğunda odalarına giriş yaparsam veya olay çıkmışken bende çıkarırsam.
"bir sen eksiktin asra." tabi olaya farklı anlam kazandıran ben, "biliyorum, sizi tamamlamak için geldim kii." deyip sevimli hâlime bürünürken önlerindeki atıştırmalıkları toplar ve çakma çirkef modunda kapıya yaklaşıp"sizin için gelmedim ki bunlar için gelmiştim gıcıklarr."deyip şakadan trip atar gibi giderdim. onlar buna dalar atıştırmalıklarını uçurduğumu sonradan fark ederlerdi. (2 kişinin zulası daha çok ve daha çeşitli. canım benimkilerden değil onlarınkinden çekiyor.) odama gider aynılarını ya da benzerlerini kapı önüne bırakıp kapıyı tıklatır odama kaçardım.

onları dinlemek mi asla. üçümüz ayrı, ikisi ayrı, en sevdiğim abim ve ben ayrı vs. bunlara saygı duyuyoruz. ayrıca bazen onlara "her şeyinizi biliyorum ama siz beni dışlamak için (kurtulmak için) ayrı takılıyorsunuz değil mi? bu hainlik unutulmaz, hesabı sorulur ve hesap ben tarafından kapatılır." deyip ciddi ve sinsi bir şekilde parmakla boğaz kesilmesi ve gözüm üzerinizde işareti yaparım. bu tepkimi komik buldukları için başta gülerler ama güldüklerinden dolayı ciddileşeceğimi bildikleri için biraz korkulu moda geçerler. çünkü hesabı kapatana kadar rahat vermem. bu sayede tişörtlerini alıyorum. "beğendiğim tişörtünü verirsen anlaşabiliriz. ayrıca kendine almışsın ama bende daha güzel duruyor. üzülmedin değil mi?" deyip sinir bozucu şekilde gülerken abim "benden daha çok giydin zaten. ara ara aldığını biliyorum asra. ayrıca üzülmedim. ciddi olmadığını biliyorum. ve olsan bile dobra olduğunu biliyoruz kardeşim alınmam sana." deyip içten ve sevimli bakarken "yaa sen çok güzel bir abisin."deyip gözlerim dolmuş bir şekilde sarılmıştım. "seni çok seviyorum abi, ayrıca vazgeçtim. ben de beğendiğin tişörtü sana vereceğim."deyip o duygusallıkla en sevdiğim tişörtü verdim. bazen uğraşmak için "beni duygusal hâle sokup faydalandı. en nadide parçamı aldı hain." diyorum. abim de "en sevdiğini vereceksin ve lafını etmeyeceksin. sen asrasın biliyoruz. ayrıca verirken gözünün kalacağını biliyordum. alırken tereddüt etmedim değil." deyip gülerken kırlenti atıp "laflara bak, senden önemli değil. -sesimi kısarak- tamam biraz kalmadı değil -normalden devam- ama emin ellerde ve biliyor musun sana daha çok yakışacağını biliyordum. o yüzden sen giy arada gözümüz güzel şeyler görsün." dedim o zamana gönderme yaparak ve bu sefer sinir bozucu yerine içten ve samimi gülümsüyordum. o ise sesli gülmüştü.
anlaşma şeklim biraz farklı ama beni anlıyorlardı. ayrıca onlar da uğraşarak anlaşıyor tabi benimki daha baskın nedense. onları çok seviyorum. içleri güzel, abilikleri güzeldi. olmasaydı "abi" gibi bir lafı ziyan ettirmezdim. demezdim yani. bu hayatta kendime bile torpil geçmiyorum. ve en önemlilerinde kimseye geçmem. allah'tan dobra olduğumu bildikleri kadar bunu da biliyorlar. bilmeseler de olurdu ama net ve çizgileri belli biriyim. o yüzden sesimi kalınlaştırıp "sevgili aile üyelerinden abiciklere ıhm abilere duyuru, lanet olası amcalara ileride dönüşmeyi aklınızdan geçirmeyin. beni silmiş olursunuz. bu olursa karşılıklı silineceğinizi bilin." veya dizi izlerken "iyyy bu abiye bak -abilerimin gözünü kapatırdım- o lafın gelişi. bakma bakma, öğrenme böyle şeyler. cici kalın siz. yoksa bu elim gözünüzü kapatmaktan çok oymak için uzanır. ben iyi görümce olmak istiyorum. iyi görümce olup kötü bir kardeş olmak istemem. o yüzden beni buna zorlamazsanız sevinirim. o kızı önünüze koyarım çünkü."derdim küçükken.
sevdiğim insanların boktan insanlara dönüşme korkusu vardı. onları bilsem de bu yüzden altını çizerdim. çünkü kim olursa olsun silerdim ve o şey neyse ona ortak olmam karşısında dururdum. valla benim hak ve adalet anlayışımda herkes aynı terazi de ölçülür. terazisi değişken olanların sorunu o. ben kendimden eminim. ve hak yeme/ hakka girme fobim var neredeyse.

(bkz: iti an çomağı hazırla)

(bkz: kambersiz düğün olmaz)
(bkz: iyi insan lafın üstüne gelir)

abdulkadir bi sen eksiktin homojen olmaya. ya rap söyleyecez ya da caz vallahi aç kalacaz. nedense aklıma bu geldi.