bir şeyim bozulacak diye ödümün kopması

telefon, bilgisayar (12 yıllık laptop, tuşları sökük, pili bitik) veya saç kurutma makinesi. hiç fark etmez bu hayat pahalılığında bir şeyim bozulacak diye ödüm kopuyor yemin ederim.

şu dönemde çok normal bir duygu halidir.

benim mesela karşı cinste aradığım en büyük özellik, benimle aynı fakirlikte olup, bir şeyim bozulursa sıçtığımın resmidir diye düşünmesidir.

güzellikmiş, diri kalçalarmış filan, bunlar geçici şeyler. en nihayetinde memeler dize değecek işte, kasmaya lüzum yok.

peki fakir olursa ve yeni bir teknolojik alet alacak parası olmazsa ne olur?

bir kere tertipli olur. eşyalarını üzmeden kullanır. sakar değildir, sakar olamaz. sakarlık zengin işidir.
idareyi bilir, gerek yok ki bunu kullanırım ben daha... der.

yazık ya, fakirlik seviyemize üzüldüm, ilerdeki zevcem gel sarılalım.

"bozulanın yenisi alınır yaaa yeter ki keyfiniz bozulmasın" diyen amcalar gelmeden...

siyasal islam iktidarının bizlere hediyesidir. teknoloji editörü murat gamsız'ın "telefonun ekranını korumak için ne kullanıyorsun" sorusuna verdiği "koruyan tek şey kırılırsa bir daha yaptıramam korkusu" cevabını akıllara getirdi.