biraz daha şarkı

sevgilim, söyle anneme
bir daha doğursun beni

nöbette kalp çiçeğim
eskidim
yüzyıllarca eksildim

çok doğurmalı beni annem, çok

bilsen gözlerimin gözlerinden geçemediğini
fakat biz
sevgilim
bizim olmayan gecelerden geçmiştik

kızıl şaraptan, ıslak tenden
sesinden bir karıncanın
soğuktan da geçmiştik
yıkarak duvarları tek tek

ellerimiz ak
iki kaçak bıçak
bana aşk’tan söz et
beni aşk’la gözet

ışığı kör şehrayin çocuğu
zaman
o kara delik
örtemedi yüzünü

sevgilim, anneme söyle
hiç terbiyesi yok kalbimin!

bilsen, başımda dönüp duran imden geçemediğimi
fakat sevgilim biz,
bizim olmayan sabahlardan geçmiştik

kazaklardan, kitaplardan
gülüşünden bir çocuğun
kurttan
kuzudan
kendimizden geçtik sevgilim
içinden boşluk geçen her şeyin içinden

karanlıktı
aynı değildik
karanlıktı
kapıların eşiğindeydik

ne kadar az’dık, ne kadar çok!
gündüze yumduk gözlerimizi

unutma diye bu şiir
şiir’den de geçmiştik
hiç biri
öylece değildi.


yedinci dem şiiridir *