birbirine uyumlu insan yoktur

rolcü insan vardır. ben kimseye uymak istemiyorum. uyum kimsenin harcı değil. uyum sağlamak kendine küfür etmektir.

vardır bence ama yüzde yüz uyum diye bir şey olmaz zaten. yüzde seksen bile olmaz .
idare etmek ortak amaç olur.
bir zaman sonra birbirine benzeyen çiftler oluyor. bizim toplumumuz bazen özellikle kadınlara biz de yapıyoruz daha güzel önemli anlamlar yüklüyoruz. hani yakıştıramıyoruz gibi bazı şeyleri. değer veriyoruz tanımadan bile. çünkü dikkat ettim bir erkek birisi ile evlenince birisi diyor ki kıza yazık oldu. erkeği tanıyorlar ya. cidden bu bir kıskançlık olarak denmiyor. hiç öylesini görmedim hissetmedim.
bir duygu olarak diyorlar. kaç kişi de kaç kez duydum.
bende şunu gördüm. aynı o erkekler gibi o kadınlarında çoğu aynı. ne yani kadınlar kötü olamaz mı. kıskanç uyumsuz pis ne bilim dedikoducu aldatan çıkarcı acımasız.
hatta diyorum bakın herkes birbiri gibisini bulur.
bir yaşlı çift vardı güya erkek olanı pislik eşi efendi. hep derdim öyle değil bakın. bu kadında rol yapıyor. asıl tehlike bunda. başkasının bahçesini gidip izinsiz topladılar tüm sebzeyi. konu üzüm böyle çok şey yaptılar. işte birbirlerini bulmuşlar.
tamam bazı ailelerde bir eş bazen iyi oluyor erkek ya da kadın olabiliyor. ama şu devirde özellikle bu bile zor.
tam bir uyum birlikteliği. cimrilerse beraber cimriler .

katımadığım tespit.

kişisel ve siyasal yaklaşımlar insan değildirler. insanlar birbirlerine çok büyük bir yüzde ile uyumludurlar. hiçbir şeyin/türün/çeşidin üyeleri/öğeleri tamamen birbirine uyumlu olmaz. içsel ve dışsal faktörlerin sarmalı ayrıca incelenebilir.
siyasi (sosyal) ve kişisel kültürü ile birlikte yoğrulmuş iki ayrı kişi birbirine uyumlu olamaz denilebilir ama insan türü adına genelleme yapacak isek, bilimin ışığında, evrim veya kalıtsal aktarım gibi unsurlar ile uyumlu şekilde tespitler yapmaya çalışmamız gerekecektir.

bence “birbirine uyumlu insan yoktur” demek fazla kesin bir yargı. insanlar tanıdıkça, konuştukça ve birbirini anladıkça uyumun kendisi zaten yavaş yavaş oluşturur. uyum dediğimiz şey sihirli bir denk geliş değil, iki tarafın da küçük adımlarla birbirine yaklaşmasıdır.

doku verebiliyoz bazı insanlara.

kan verebiliyoz kimbilir kaç yüz milyon kişiye.

kalan milyarlara uymuyor ama...

e varlar.. hep vardılar.. olacaklar da.. yani azlar diye, birileri inanmıyor diye, yok canım rol yapıyorlar olmaz desek, birinden biri kendini silmiştir vb vb desek, hatta öyleleri de olsa.. ne değişecek.. gerçekler yok mu olacak..?
muhtemelen sadece kendi yaşadığımız şeyin, herkes için aynı olacağını sanmak niye..

doğru aslında arkadaşlık uyum yoktur iyilik vardır nötr olmak vardır kimse kimseyle genelde uyuşmuyor ama nötral davranıp kötülük yapmıyor ve az ölçülü konuşuyor ki en iyisi bu

bence de öyle herkes birbirine tahammül eder zamanla zaten alışkanlık olur.

bundan ziyade birbirini tamamlayan insan vardır bana göre. karşılıklı sevgi ve diğer olguların aktarımıyla bir süreç oluşur ve hoş bir uyum ortaya çıkar.