birinci nesil sözlük yazarı olmanın faydaları

hiçbir faydası yoktur.

yoldaş'a whatsapp'tan mesajı çakıyorum gece 02 gibi.

nolacak olm bu sitenin hali diyorum. şu şu yazar çok azıttı, sudan bahanelerle 2-3 gün şutlayalım diyorum. o iş bende abi diyor. bi bakıyorum sabaha adamın üzerinde 'cezalı' yazıyor. yazdıkları kaybolmuş falan. çaylak modu açıp entrylerine göz atıyorum, sekmez, normal sözlük başlığında ağlamış, moderatörlere yükseliyor. klasik.

moderasyon ekibi grubunda saatlerce gülüyoruz böyle münferit olaylara. moderatör 6, çok nımıssız, 'puhahahha ne anlatıyor bu abi' diyor ceza verdiği çocuğun dm kutusunu gösterip gösterip. karnıma ağrılar giriyor.

bazen şımarıklık olsun diye ses kaydı alıp atıyorum. geçinip gidiyoruz şükür.

daha tecrübeli olmaları, istedikleri kitapları almaları ve birde istedikleri unvanları almaları. şimdi öğrendim de bizim gibi 2. nesil yazarlar sadece belirlenmiş unvanlar alabiliyorlar. 240 madalyalı tanım yazamam ben, hem yazsam bile allah'ın varmı senin unvanını alırdım.*

(bkz: birinci nesil yazar bey diyeceksiniz)

konuşulurken bey/hanım şeklinde hitap edildikleri için egoları tatmin olmaktadır.