birine şiir hediye etmek

neden bilmiyorum ama şarkıdan ya da çiçekten çok daha efektif geliyor bana. şarkıyı bir dinlersin iki dinlersin. üçüncü de sıkılır bırakırsın. çiçeğin soluncaya kadar özenle bakarsın, ilgilenirsin, sonra o da çöp haline gelir.

lakin şiir paylaşmak öyle mi? değil. şiirler asla ölmez. her okuduğunda farklı hissettiren kelime dizelerinden bahsediyorum. çok garip ama etkili işte.

birbirinize şiir hediye edin ille bir şey vermek istiyorsanız bence. hele ki kendi yazdıklarınız wowowowowow.

şiir aşırı romantize edilen bir şey gibi geliyor bana. o yüzden de pek bir şey ifade etmiyor. şarkı hediye etse daha çok sevinebilirim, en azından playlistlerime katkısı olur beğenirsem.

fakirdir.

şiiri olanların ikramı. şiiri olan da devede kulak kadar az. hikâyeler çok ama şiiri olanlar az. şiir nimet bilmezlere hediye edilmez. binaenaleyh; sözcüklerin üzerine işerler.

böyle fularlı entel davranışını ancak sonucunda sevişme olacağını anladıysam yaparım. yoksa boşu boşuna fularlı entel kategorisine dahil olamam.

vakti zamanında hatunun biri bana şiir hediye etti. baya etkilendim bu hareketinden açıkçası ve zaten aşık olmaya yer arayan kalbim düştü düşecek, ucunda sallanıyor.

şiir hediye eden birine karşılık olarak ne yapabilirim falan bi yandan da düşünüyorum kara kara. hayatında nadiren şiir yazmış biri olarak aldım elime kağıt kalemi çiziktiriyorum bir şeyler ama içten içe de korkuyorum rezil olacam diye. neyse iyi kötü yazdık bir şeyler, hece ölçüsü tutuyor, uyaklar nizami, anlamlı. sonra öğrendim ki meğer hatun o şiiri tüm erkeklere yollamış, düşenlerden seçmece yapıyormuş. bakın görüp görebileceğiniz en büyük oltayı salmış hatun hatta ne oltası bildiğin trolle avlanıyor ve ben buna ayıkamadım bi süre. "nası ya, olmaz ki öyle bir şey. neden olsun, o upuzun şiiri benim için yazdığını söylüyordu" diye sayıklıyordum.

bir sinir geldi bana o gün, şairinin de şiirinin de nazımın da hikmetini de diye dolandım bi süre ortalıkta. sanırım özgüvenimi ben orada bi yerlerde düşürdüm.

gerçekten mi ya hediyesi.

tam bir şovmen işi bu yalnız. şiirden de hiç anlamam. allah düşürmesin.

asla modası geçmeyen hadise. açıkçası liseden beri bi korkarım bu yapıldı mı. çünkü yapanı biraz takıntılı oluyor. arada sesinden şiir kaydedip hediye edenler oluyor bakın, bu da ilginç...
abi ben şairlerden korkuyorum ya. bana hepsi... neyse;
7 numarada bu konu işlenmiş. oturup sizin için hangi bölüm, kaçıncı dakika buldum: dakika 25:12 ve 34:30. iyi seyirler. uçucu tanım olabilir.

eski manitaya kendi okuduğum şiirlerden cd yapmıştım. inşallah hala kolanyayla silip dinlemiyordur.

siir dedigimiz yazitlar bence ruhen gercekten oze inebilen ve derinden etkileyebilen bir aktarim bicimidir ve eger paraniz yoksa siir hediye etmenizde hic bir sakinca yoktur

eğer zaman ayırıp özen göstererek duygularını ifade edecek doğru kelimeleri seçmek için uğraşmışsa paha biçilemez bir hediyedir benim için. " sana değer veriyorum" demenin en zarif , en güzel hali bence.

allahım lütfen nasip etme. gülerim ben. karşımdakinin tüm saf! duyguları ile alay etmemden sen beni koru yarabbim.
bana akrostiş yazabilir bak en azından birlikte eğleniriz. dinimiz amin

sümbülzade vehbi efendi'nin padişaha yazdığı şiiri hediye edemedikten sonra boş iştir.

şiir hediye etmek o kadar naif özel ve ince bı düşüncedir ki anlayabileni mest eder

sevdiğim biri tarafındansa, tüm samimiyetiyle, duygularıyla yazdığını bildiğim biriyse çok etkileyen eylemdir.
ama öyle haybeye birinin çıkıp bana şiir okuması aksine ondan soğutacak derecede yapay gelir. düşürme amaçlı gibi gelir, iğrendirir.

çok ince çok hoş bir hareket... hediye eden kişinin size gerçekten değer verdiğinin ve sevdiğinin göstergesidir.

gerçi artık gerçekten sevdiği için eden kaldı mı bilmiyorum. günümüz sevgileri bile alaylaşmış ve sahteleşmiş.

bu sabah uyandığımda ben uyurken gönderilmiş bir ses kaydıyla aldığım sürpriz hediye. sevdiğinin sesinden olunca hele, çok da güzel bir hediye olur.