birinin ses tonunu özlemek

bir kaç gün önce başıma gelen olaydır, uzun zaman sonra sanaldan ilgimi çeken biri olmuştu, yüzünü görmeden sadece sesini duyarak, konuşmasıyla, ilgili tavırlarıyla; ilgimi çekmeyi başarmıştı. bazı sebeplerden dolayı konuşmayı bitirmiştim ama ses tonu hâlâ kulaklarımdaydı. gerçi bir haftanın ardından sesini duyana kadar, sesini özlediğimin farkında bile değildim ama size yemin edebilirim, ne söylediğini zerre hatırlamama rağmen, zihnimde sadece bir kaç gün ses tonu dönüp durdu ama buna istinaden konuştuğunu duyunca elim ayağımın nasıl boşaldığı çok net hatıramda. garip bir deneyimdi.

(bkz: imalı durumlar paylaşmasına rağmen dün sevgili yaptığını öğrendim ve ışık hızında soğudum, canı sağ olsun. mutluluklar dilerim.)

çaresizlik akan bir durumdur..ses tonu beni öylesine güvende öylesine huzurlu hissettirirdi ki sesini duymak için can atardım. attığı bir çok ses kaydı anında yıldızlanır, beni tüm gün gülümsemeye iterdi. ayrıldıktan sonra adeta boşluğa düştüm. kısacık da olsa sesini duymak için öyle çabaladım ki işin sonunda üç sene önce açtığı ve yalnızca bir saatlik bir oyun çekilişi yüklediği bir kanal buldum. çok net hatırlarım. sınav günümdü, saatler kalmıştı ve ben oturup geç kalmak pahasına da olsa toplasan beş dakika konuşmadığı yayını tek bir saniye dahi atlamadan dinlemiştim. sesi hiç değişmemiş.. onu unutmuş olsamda hala sesini özlüyorum. karmaşık, yıpratıcı ve düşündükçe içinden çıkılamayan bir durum..

üzücüdür. aklımda kalanlar aa keloğlanım benim , olur mu canım onlara da martı kaş deriz , ronaldo da taş gibi sen imkanı yok eritemezsin göbeği . :/

edit: erittim, telefona baksan eritmezdim işte.

edit2: ses kaydı yoktu o zamanlar buluşmalarımızdan hatırladıklarım bunlar.

öyle özlenir ki, hatırlanacak söz kalmadığında kafada ses sahibinin hiç söylemediği cümleler kurulur. yine o ses tonuyla.

sevim gözay.

hayatımda böyle bir ses duymadım, özlüyorum ve artık yok.

bende özlemek gibi kavramlar yoktu bir ara.
23 yaşımın sonlarına doğru ulti açtım birden ve şu an birinin ses tonunu özlüyorum.
hay seveyim...

ôzellikle de cüneyt türel ve tuncel kurtiz ve küçük iskender' in ses tonunu özlüyorum.

allah okan bayülgen'e uzun ömür versin. bir onun bir de mehmet ali erbil ve haluk bilginer kaldı, sesi benzersiz olan.