borcunu ödemeyecek insan beyanları

harbi ya merak ettiğim konu. geçenlerde birine 200 tl verdim. yok bugün yatıracam, yok şu gün diye oyalıyor. parasında değilim artık adamın yakarış tarzı hoşuma gidiyor ve bildiğim yalanları dinliyorum. terapi gibi geliyor ya. *

bu aralar elim biraz sıkışık. hangi aralar, eli nereye sıkışmış bilinmez.

buraya mı yazdım hatırlamıyorum ama zamanında birine borç vermiştim, uzun süre vermeyince istemek zorunda kaldım.
seni çok seviyorum diyerek üstüne yatmıştı sağolsun.
hem para gitti hem de sakallı bıyıklı adamdan ilan-ı aşk aldım.
en azından sana karşı boş değilim demedi, ona da şükür.

(bkz: borcunu ödemeyecek insan beyanları)

"gardaş beni biliyon"
eğer borcu olan arkadaşınız bu cümleyi kurduysa o parayı unutun.

yetişkin olmayı beceremeyen insan beyanları.
borç almayı hiç sevmem, mümkün mertebe almam, borç vermeyi de sevmem, isteyene de bakışım değişir.
çok yakın arkadaşım oldu ama benden borç isteyen olmadı gibi bir şey.
bende parasız oldum ama kimseden para istemedim.
en son, karşı komşum bana sipariş verdi marketten, para küsuratlı idi, ertesi gün parayı ayarlayıp getirdi.
acelesi yoktu,dedim
olur mu öyle şey, dedi.
belki de biz kadınlar çok gururluyuz.
belki de kimseden bir istemeyeyim de aç durayım modundayız.
belki de bir erkek eylemi, borç isteyip geri vermemek.

sular kesikti eft yapamadim.(bkz: swh)

borç diye bir kavram yoktur. o bir vazgeçiştir. zaten ödeme potansiyeli olan adam borç almaz.
bu şey gibi şansı olan zaten sayısal loto kuyruğuna girmez.

genelde gelmeyecek diye verilmelidir. beyanat kısmına katkımsa "bi yerden bi para gelecek onu bekliyorum" beyanıdır. o genelde gelmez

"ben de seni arayacaktım" dediyse, o iş yaş.

ben sana sonra vericem.

"bir yerden beklediğim bir para var gelsin ilk senin işi halledeceğim." der, para gelmez.

başka şekilde ödeşsek.

hallederiz , kaçmıyoruz ya.
verdiğin paranın dilencisi yaparlar seni.

borcunu ödemeyecek olan bazen bir insan, bazen ise bir şirket olabilir. o yüzden, hem kişisel, hem de şirketsel açıdan düşünürsek, duyduklarımı yazayım size:
-"kaçıyor muyuz?"
-"sen de amma paracısın!"
-"eve geçince ben sana paranı atarım."
-"şuan hesapta para yok."
-"patron şehir dışında/yurtdışında."
-"müdür çıkmış."
yıllar önce bu manipülasyonlara kanıp kah paramı isteyemediğim, kah ise ödememi alamadığım zamanlar olmuştu ama artık bana ödememi yapmayan tek bir allah'ın kulu yok artık çok şükür. bunu nasıl mı sağladım? ilk defa çalışmaya başlayacak olduğum müşterilerimden önden ödememi alıyorum* ve çalışma şartlarımı* en baştan açıklıyorum. kabul ederlerse çalışmaya başlıyoruz..

ne borcu?

cenazem var, hastanedeyim vb. gibi bahaneler

"bak sakın unuttuğumu sanma ha..!" ( eee.. sonuç.. ? senden beklenen hafızanın formda olup olmadığı değil, ödeme yapman kardeş...)

bizim aramızda paranın lafı mı olur? her zaman derim elma kurdu çok merhametlidir. dünya bir yana elma kurdu bir yana. *

1 ay daha zaman ver demesi. evet.