bu aralar herkesin başını alıp gitmek istemesi

kendi adıma yaşadığım ve bir karavana atlayıp yeşille mavinin buluştuğu , kimsenin olmadığı yerlere gitme isteğimin çevremdeki pek çok kişide de olduğunu farketmemle açtığım başlık.artık herkes her şeyden uzaklaşıp biraz kafasını dinlemek istiyor sanırım.

tl kuruna baktıktan sonra max yozgat’a gidebileceğini fark etmesiyle son bulan istek.

bende uzun süredir var, benim gidecek yerim de var, ama cesaretim az, korkum var.

arkadaşlar, 3 gün önce muhteşem bir hikaye izledim, çok samimi, sıfır egolu, güzel bir insanın emeği, hikayesi, bazı sözleri çok kıymetli, vaktiniz varsa, *iktirip gideyim bu soktuğumun yerinden diyorsanız, bir izleyin, hadi pazar şeysi olsun, kahve alın kendinize, benim tüp satmam lazım para yok para, alo.

*

bu aralar revaçta olan bir istek ve temenni bir bakıma da.insanlar aşırı gergin,burada olsun,sokaklarda olsun ,kendi evinde olsun gergin yani insanlar.geleceğe dair bir umut yok ne bileyim bir plan yok ,hayal bile yok lan.kimisi için bu gidiş kısa süreli bir tatil kimisi için de son veda yaşadığı yerlere.

günlerdir resmen çılgın bediş gibi hayaller kuruyorum istanbul dan çekip gitmek için.