bütün filozofların 80 yaşlarındaki halleriyle betimlenmesi

valla öyledir.
heykel ve resimlere bakıyorsun sokrat, aristo, diyojen, platon, arşimed, hepsi 80 yaşında.
sanırsınki adamlar ın hepsi 70 yaşlarında beyaz sakalla doğmuştur.

belki dertleri felsefi düsünceleri,o sakalları beyazlatmıştır.

hepsinden farklı hepsinden..

insanı ozelliklerden ırak olarak da nitelenirler, halbuki onlar da kufretmis, hata yapmıştır. insanı özelliklerden arındırınca elimize bir şey geçmiyor hatta gerçeklerden uzaklaşmış oluyoruz bilsek iyi olur.

tabiki öyle olacak. 30 yaşında filozof mu olur?

kim takar 30 yaşındaki çömezi?

filozoflar bizler gibi zavrak zavrak, ayağı yanmış it gibi o kafe senin, bu bar benim dolaşan, her akşam bir 35lik deviren kişiler değil ki. 80 yaşına dek hiç dışarı çıkmamış, hiç ortamlara akmamış kişiler sonuçta. 80 yaşına gelince "yeter gari bilader" deyip kalemi defteri atıp sokağa çıkınca görüyor insanlar ilk kez sıfatlarını. haliyle de resimleri heykelleri hep o halleriyle yapılıyor.

alakası yok, 20. yy filozoflarının hiçbiri için geçerli değil bu önerme. bu kadar sığ düşünen biri neden felsefeyle ilgili başlık açar ki..

#1798395 üzüldüm. bunun üzerine ağlamaklı heykelimin yapım aşamasına şimdiden başlamayı düşünüyorum.
bir yere gidiyorum ama 80 yaşa varabilir miyim bilemiyorum.
geçtiği onca yol üzerine, 82 yaşındaki normal sözlük yazarından yardım almalıyım. tabii halen buralardaysa.
ben şu anki halimi kalıplara koyarak bir ilke imza atacağım. bu gençlik başımda duman iskiri ve hemen hemen hepsini bu önermeyi çürütmek için kullanacağım.

#filozoflar hep 30 yaşında.*
niceleri dahildir bu önermeye..

filozofları 80 yaşlarındaki halleriyle betimleyen insanların, bilgeliği yaş almışlıkla eşleştirmesi belki de böyle bir duruma zemin hazırlıyor. ya da başka bir bakış açısıyla filozofların hakikat arayışını zamanla orantılı tutmaları olabilir. tanrım beni iffetli kıl, ama henüz değil demişti itiraflar eserinde st. augustine. üzerinde düşünmüştüm ama onun belli başlı görüşlerine çıkan yollardan başka bir şey gelmemişti aklıma. şimdi belki de tanrısal bahşedilmeyi kaldıracak gücü kendinde bulmadığını düşünüyorum ki çok geç vaftiz olması da bu düşüncemi destekliyor. yine de bu betimlemenin zemini kaygan ve bu durumda machiavelli bir filozof değildi diyelim mi?