büyüyünce fark edilen gerçekler

küçükken her evde cd albümü olurdu misafirliğe gittiğimizde oynardık neyse genelde bu albümlerin sonunda adsız cd'ler olur biz de bunun adı yazmıyor diye sorardık bugüne kadar bunun nedenini sorgulamak hiç aklıma gelmemişti. her neyse aklıma gelmesinin nedeni az önce izlediğim filmde kız sevgilisinin evinde cd albümünden film seçiyor ve albümün sonunda adsız cd'ler i görüp bunların adı yokki diyor. sevgilisi de onlar konusuz sen beğenmezsin diyip elinden alıyor ve gülüyor. ve yıllar sonra misafirliğe gittiğimiz evleri hatırlama süzgecinden geçirdim garip bir süreçti.

hayatın acımasız olması.

büyümenin berbat ötesi bir şey olduğu. ondan daha kötüsü de sizi bekliyor üstelik, sırada yaşlanmak var.

yeniden küçük olma isteği.

(bkz: penis)

hayatın tat vermediğini anlamak için büyümeye gerek varmış hiçbir şey insana tat vermez mi küçükken rutinler bile haz verirdi şimdi zor olan birşey yada bir hayalin gerçekleşmesi bile haz vermiyor.