çalışmayıp ana baba parası yiyen sözlük yazarları

benimdir, çünkü iş yok.

üstteki entryinin tamamı beni anlatıyor, acıdım kendime

henüz bir şey başaramamış bir kişidir. bir an önce harekete geçmesi şarttır.

biraz içli biraz da sisli tiplerdir. milletin 200 lira ile sigara yakması kendilerine dert olur.

ilerde sıkıntısıni görecektir.

kesinlikle çalışmak amele insan işidir. gerçekleri kabullenelim egomuzla yüzleşelim. ışçi sınıfını direk kenara ayırıp beyaz yakalı ve memur tayfayı hedef alarak konuşuyorum. bir fotokopi makinesinin başında amirinin kendisinin gereksiz olduğuna karar verene kadar geçinip gider bu insanlar.
oysa benim de dahili olduğum para babası ve toprak ağası güruhu öyle mi!
bizler ev sahibinin kontratıyla uğraşmayız, otobüse metrobüse binmez bi babamızın arabası bi abimizin arabası bi amcamızın jipi derken ortalıkta galericiler gibi dolaşırız. arada bir hovardalık yapmak için aileden gizli kiraladığımız 60m² lik rezidanslarda takılırken dışarıdan sipariş verdiğimiz 2-3 kişilik yemeğin memur maaşına oranlayıp hayrete düşeriz.
kısacası bu dünyada şanslı olandır çalışıp didinmek yerine babasının 500€ luk balyalarını harcayan.

hayallerdeki meslek bu dedirtendir.

iş var da biz çalışmıyoruz. prensip meselesi!

çalışmama durumu iki nedenden birine bağlıdır: ilki, istememek-tembellik, ikincisi ise buna mecbur bırakılmak. ilki için söyleyecek pek söz yoktur, bu şekil bir hayat sürmek kişinin kendi seçimidir ve umarım ileride pişman olmaz. ikinci durum yani mecbur bırakılmak ise bence en kötüsü ve kişi için en zor olanıdır. çalışmamaya mecbur bırakılır çünkü yeteneğini ve bilgisini gösterebileceği bir alanda iş bulamamıştır.

genelde sözlükte bilgisizlik, deneyimsizlik, bilinçsizlik ve tembellik konularına vurgu yapılmak istendiğinde hep z kuşağına oynanıyor fakat asıl bilgisiz olan z kuşağına oynayan kişiler çünkü kuşağın başlangıcında doğan kişiler bile şu an hala eğitim görmeye devam ediyor. bu kişiler tabii ki işsiz olacaklar çünkü en büyüğü bile üniversitede.

'çalışmayıp baba parası yiyen sözlük yazarları' tanımı olarak ''yarım erkek'' gibi bir kelime kullanılmış fakat bu kelime literatürde yoktur, bu sözü bulan ve kullanmak için can atan kişi eminim ki kendinden yola çıkarak bulmuştur.

o para sadece ana babanın parası değildir, o ev ve imkanlar bütün ailenin hakkıdır..
ailenizin size sağladığı imkanlar için kendinizi borçlu hissetmenize gerek yoktur, herşeyin (ev ve gelir) zaten siz de sahibisiniz, zaten size sağlamaları gereken şeylerdi ve bunu biliyorlardı...

çalışırken ve yalnız yaşarken kira+masraflar başa baş gittiği için, +- 0 sıfır olmanın bir anlamını görmediğim için, ailemin yanına döndüm, canım ne kadar isterse o kadar çalışıyorum, canım ne yapmak isterse onu yapıyorum, ödemem gereken hiçbir şey yok, satın aldığım hiçbir şey de yok, esas yapmak istediğim şeylere daha çok vaktim var, ve daha iyi konsantre oluyorum, işverenler doğru düzgün maaş vermediği için, çalışma şartları insani olmadığı için, istemeyerek çalışmaktansa, az ama hakkımı aldığım küçük alım satımlar yapıyorum, ve okuduğum, öğrendiğim, denediğim herşey yanıma kar kalıyor, kimsenin parasını yediğimi de düşünmüyorum, kimse ayrıca benim için çalışmıyor çünkü...

zaten miras kalmayacak mı o. ön ödemeli kampanya gibi düşün.

hali durumu iyi olan bir aileyse niye çalışsın ki zaten?

buyurun benim diyecektim tam atar yapıcaktım ki arkasından ağladığımız yazarın başlığıymış..aklıma geldi yine üzüldüm ona da kendimi de.boş işlerle uğraşıyormuşuz hep.

eğer çocugum olursa benim çocuk olacaktır. 1 milyar dolarlık bitcoin ye ye bitmez.

benimdir. ailenin sağlam geliri olunca, böyle rahatlık söz konu oluyor ama ben yine de ailemin gelirine ortak olmak yerine ara ara çalışıyorum, ara ara işten çıkıp keyfime bakıyorum. şuan çalışmıyorum, yine onların verdiği harçlıkla geçiniyorum. koronavirüs biraz daha azalsın yine bir iş bakarım. evde oturmakta sıkıyor insanı.

tek çocuk olarak "ben yemeyeyim de hayırsız dayılarım mı yesin" dediğim başlık. gerçi üç beş de bir şeylerim olduğu için henüz yiyor sayılmam.

estağfurullah diyerek cevapladığım soru. aslında gurur verici olan durum.

günün 30 saati burada olmamdan anlamalıydınız fjdjf. harika olay. bayılıyorum. her yerden geliyor paracıklar. onu bu ödesin. ötekini öbürü. bir bakmışım babamdan havale gelmiş. hayat bize güzel fjfjgj.

aslinda velet ve yetişkin insan arasındaki en temel farklılık.
nefsime en ağır gelen babamdan para almaktı heralde ki zaten çok nadir isteyebilirdim. mesele bazen kazandığınız para tutari değil, sadece çalışmaktır.
bunun idrakinde olmak için de gurur sahibi olmak gerekiyor önce tabi.

lise çağından beri içinde bulunmadığım yazar grubu.