cami minaresine çıkmak

küçükken çok sık yaptığımız bir eylemdi. çık çık bitmezdi başı dönerdi insanın bir keresinde de imama yakalanmıştık.

düğün kameramanlığım esnasında yaptığım şey.

köyün birine zamanında yalaka bir kameraman gelmiş ve minareden köyün güzel çıkacacağına kanaat getirmiş. elbette güzeldir ancak, onca işin gücün arasında bir de onla uğraşmak istemek nasıl bir aklın tezahürüdür bilemem.

bu haseble bir kez çıkmıştım. açıkçası merdivenler biraz zorladı ama yine de güzel bir deneyimdi.
böyle şeyler çok oluyor. mesela bi köyde ev sahibi evin damına(çatı) çıkmamı, ordan çekmemi ve de üzümlerden yemeden gelmememi tembih etti. tabi hal böyle olunca sorun olmuyor. minareye çıktığımda da böyle bi şey verselerdi o kameramanı belki iyi hatırlardım.

extrem bir faaliyet, çıkınca ezan değil de seni yenicem ulan istanbuuuuullll tarzı bir şey bağırırdım sanırım.

sniper yapmalık olay.

cami imamına yakalanmadan, kapısını açık bulduğumuz her an koşarak çıkardık. biz soluk soluğa yukarıya vardığımızda aşağıdan bağrışma sesleri ile azar naraları birbirine karışırdı. çocukluğumun en sevdiğim aktivitesi.

cami minaresi'ne gülo için çıkan feyzo'yu hatırlatır.

allah'a yaklaştırmaz. net bilgi.

birkaç sene evvel, bir fotoğraf yarışması için fotoğraf üretmek amacıyla, imamdan izin alarak denediğim aktivite olur kendisi. o ekipmanlarla daracık merdivenden çıkmak ölümdü( aydınlatma yoktu, cep telefonu ışığını kullandım, bunu saymıyorum bile...) . minarenin şerefesi doğal olarak çok dar olduğundan ve seçmiş olduğum camii çok eski olduğundan çok güvensiz ve tehlikeli geldi. birkaç fotoğraf alıp, başlarım yarışmasına da diyerek geri indim.... cami minaresine çıkmak ile ilgili paylaşacaklarım bu kadar. :)

çok ilginç bir şekilde hep yasak gibi bir şey olmuştur. çocukken çok tuhaf gelirdi. farklı bir şeyler vardı sanki minarede. yukarıya çıkmak tabu haline getirilmiş bu şekilde. büyüdük şimdi. içi boş kulede dönüp dolanan beyaz kıyafetli cahil bir adam olduğunu biliyoruz.
minareye çıkma yasağıyla büyüdük, anladık ki çok tıngırdayan boş bir teneke. (haksız da olabiliriz)
bugünün çocukları sokağa çıkma yasağıyla büyüyor. yarın ne olur kim bilir.

çok merak ediyorum.
galata'ya çıkamadım.
bari şuraya çıkayım be abi be.

sabah erkenden minareye çıkmak için camiye gitmiştik arkadaşlarla. 6 kişilik gruptan iki kişi cesaret edebildik, merdivenler o kadar dardı ve tozluydu ki çekinmiştik çıkmaya. ama çıktığımızda manzara görülmeye değerdi. bir daha olsa bir daha yaparım. hatta iki kere daha yaparım.