çaresizliğin korkağı cesur yapabilmesi

evet.
bu durum vahşi doğada da gözlemlenebilir.

korkak, cesur hepsinin köküne kibrit suyu.

çaresizlik herşeyi yaptırabilir. sınırlamamak gerekiyor.

benim çok sevdiğim gerçekçi ve isyankar bir yazar var hakan günday, şöyle diyor, ney; çok güzel bir sözdeyiş.

beni de artık cesur yapmalı. yaşananlara, alıştıklarıma sığınmamalıyım. bu yüzden geceleri gelen düşünceleri bastırıp, gün içinde kalan hissiyata direniyorum. hiç bilmediğim insanlarla bilmediğim yerlerde olmaya gideceğim bu yaz.
bir de bazı korkularımın üstüne gitmeye başladım.
ne çok korkmuşum ben normalize etmeye çalışırken kendimi.
genç, özgür ve aykırıydım ya ben bi zamanlar. kendimi sürekli kalıplara koymaya çalışıp, insanlara normal göstereceğim diye yemin ettiğimden beri kendim olamamak sürekli tekrara düşmeme sebep oldu halbuki bundan kaçmaya çalışıyordum ne acayip.
şimdi kafamda oturuyor taşlar... çünkü kendimi de dünyayı olduğu gibi kabul etmeye başladım.
bu en büyük başlangıcımdır..

ölüm ile burun buruna gelen bir bireyin içinden ne çıkacağını asla kestiremeyiz.

savaş halleri olur, boğazına bıçak dayanmış olur... bu gibi extrem durumlarda insanların kayışı koparıp çok değişik karakterlere bürünmesine defalarca şahit olunmuştur herhalde.

insan doğası çok acayip bişi.

asla güven olmaz.