cesaretin var mı aşka (film)

türkçe'ye "cesaretin var mı aşka?" olarak çevrilmiş, 2003 fransız yapımı bir film. filmdeki aşk hikayesi kimisine saçma, kimisine aykırı gelse de; şahsımca yorumum dibine kadar aşktır. sadece filmlerde görülebilecek türden bir hikayeyi içerisinde harmanlamış, bir aşk oyunu.

--! spoiler !--

+büyüyünce ne olacaksın?
-ben diktatör olacağım. ya sen?
+ben de turta olacağım. bir pastanenin vitrininde, kayısılı.

--! spoiler !--
*(bkz: love me if you dare)

aşkın sayko hali. vıcık vıcık aşk filmlerinden itina ile uzak duran bu cevval bünyemi fena halde sarsmıştır.

tren rayları mühimdir.
la vie en rose ulan.

bir şarkının klibinde görüp merak ederek izlediğim filmdi, film zaten yukarıdaki yazarın dediği gibi sayko bir aşk hikayesi ama filmi güzel yapan başka şey ise filmin 2 tane sonunun olması. siz kendinize göre uygun sonu seçebilirsiniz.

aşk, komedi ve romantizm fırtınasına tutulmak isteyenler için müthiş bir film.
iki yakın arkadaş arasında oynanan cesaret oyunları filme heyecan ve eğlence katarken, son sahne bizi bitirdi.

toksik bir çiftin hikayesini anlatan heyecanlı bir filmdir. küçüklüklerinden beri oynadıkları oyunun nasıl ekstrem bir hal aldığını izliyoruz. bana kalırsa çok eğlenceliydi,iki tarafın da bunu sırun etmediğini düşünerek yapılan şeyler beni üzmedi ya da rahatsız etmedi.

marion cotillard hayranıyım ve güzel bir performans sergiliyor filmde. onun oynadığı filmleri beğenmeme gibi bir durum yok bende. hatta a very long engagement'ı marion ve audrey için izleyip beğendim. jeux d'enfants filmini de öneriyorum. izlenilesi ilginç bir hikaye, sıradan bir aşk hikayesi değil, romantik filmlerden hoşlanmayanlar gönül rahatlığıyla izleyebilirler.

gerçekte yaşanmayacak türden bir aşk hikayesi, fransız yapımı, insanı garip duygular içine sokabilen, acaba bende böyle bir şey yaşar mıyım dedirten sonra da anca filmlerde olur dediğiniz şizofrenik bi aşkı anlatan film.

mükemmel bir fransız aşk filmi. ilk kez izlediğimde 19-20 yaşında falandım. inanılmaz etkilenmiştim. her defasında nasıl olur da kavuşamazlar yaa diye diye ağlamıştım.
2003 yapımı bir fransız romantik komedi ya da romantik drama diye sınıflayabilirim. yönetmenliğini yann samuell yapmış. çok da hakim olmadığım bir yönetmen. baş roldeki kadın oyuncu marion cotillard'ı ilk kez bu filmde görmüş ve de aşık olmuştum. daha sonra bir çok iyi filmde oynadı. filmin ingilizce ismi love me ıf you dare türkçe ismi ise (bkz: cesaretin var mı aşka) olarak çevrilmişti.
aşk filmleri genelde mutlu sonla biter, ya da mutsuz son. ama bu film bambaşkaydı. bir oyuna dönen bir aşk hikayesi idi. sophie ile julien kavuşamayan ancak her defasında da birbirlerinin karşısına çıkan ve kesinlikle bunu bir oyun haline getiren bir çiftti.
fransız filmleri arasında (bkz: amelie) etkisi yarattı mı ya da amelie kadar meşhur oldu mu bilemiyorum ama benim için kesinlikle en az onun kadar mükemmel bir filmdir. filmi izledikten sonra aklıma gelen ilk şey şu olmuştu: benim bir hikayem olmalı. yani zenginlik, başarı, iş güç... bunlar değil bir hikayem olmalı ve bu hikayeyi sevmeliyim. hala daha da öyle düşünürüm. ve şunu da hissettirmişti bu kadar çok sevmek ya da bu kadar çok sevilmek. bazen zarar da verebilir insana. insanı en çok etkileyen olumsuzluklar en sevdikleri tarafından başına gelen şeylerdir. yani o şiirdeki gibi herkes öldürür sevdiğini...


film gerçeküstücü bir film. masala inanlar buna inanır. gerçeküstücü olduğu için aşk filmi değil yaa veya saçma bir film yaa diyenler olmuştur olacaktır. o zaman siz de başka film izleyin.

ben bu filmi izleyince şaşırmıştım kendimi de kötü hissettim. çünkü bizde aşık olduğun kişiye başkası bırak tensel dokunmayı elini tutsa üzülürüz.
burda resmen herkes herkesi aldatıyor kötü davraniyor. çocukça bir inat hırs şakalaşan ve güya geride onca aileyi çocuğu eşi bırakma.
kendini izlettiriyor ama sadece film olarak bakarım. insan izlediği şeyin içinde olmak ister ya. bir karakteri benimser hatta . bu film de öyle olmuyor işte. bayrağı seveni var filmin.

lise yıllarımda izlediğim aşk filmi.
vallahi işin ucunda betonlara gömülmek olsa da isterdim de böyle bi' aşk. cesicim toksik olan her şeye sallayıp durdun, bu ne perhiz bu ne lahana turşusu diyecek olursanız, bizde böyle arkadaşlar.

senenin son günü dizi pörtlemiş pijamalarımla ve yalnızlığımla ve sefaletimle yüzleşirken oturdum bunu izledim. b*k gibi hissediyorum.