çiftçinin yüzünün hiç gülmemesi

türkiye'de nadiren de olsa esnaf ve memurun yüzü güler ama gazete haberlerine bakılacak olursa çiftçinin yüzü göktürkler'den bu yana nedense gülmemektedir. 'bence hükümet bütçeyi sallamıyor.

çiftçinin yüzünün gülmemesinin çok sebebi var. tarım ve hayvancılık politikalarına -bunlara politika bile denmez ama neyse- gelmeden önce bir çiftçi çocuğu olarak çuvaldızı kendime -çiftçilere- batırmak istiyorum.
öncelikle, çoğu çiftçi kendi etinden budundan habersiz. hasattan iyi kazandığında traktörü yenilemek gibi temeli gösteride dayanan saçma sapan hareketler yapabiliyorlar. durumu biraz iyi olanların yaptığı düğünleri görseniz ya da ev satın almak gibi tamamen tarım dışı yatırımlarından haberdar olsanız kafayı yersiniz. arsayı satıp pavyonda harcama kısmında bazen arsanın satılması şehir efsanesi olsa bile pavyonda parayı yemeyi bırakmaları lazım.
türkiye'de aklı başında olan insan, çiftçilik ile çok kolay refaha kavuşabilir. tek bir işe bağımlı olmamanız gerekiyor, refahın koşulu sadece bu. bahsetmek istediğim hem hayvancılık yapıp hem de büyük bir tarlayı/serayı işlemeye çalışmak değildir. kömürlük gibi bir ortamı köyde yaratmak zor ve zahmetli değil. bu alanlarda mantar yetiştiriciliği yapabilirsiniz mesela. loş bir yer, su, çuval ve mantar yetişen bir yerden toprak, ihtiyaçlarınız bunlar sadece. hiç zahmet çekmeden ve para kaybetmeden mantar yetiştirmeye başlamış oldunuz.

türkiye'de çiftçinin yüzünün gülmemesi aslında ülke insanın kendini geliştirmemesi ve geliştirmeyi reddetmeyle alakalı. çevrenizde varsa köylü sorun bi' yılın kaç günü yaptığı herhangi bir işte ziraat mühendisine danışmış?

garibanın yüzü gülür mü?

çiftçinin yüzü yalnızca bir gün güler. seçim sandığına gider ve malum partiye basar oyunu. bu esnada büyük bir iç huzura erer. evine döndüğünde akşam haberlerinde oy verdiği parti kazanır. ve çiftçi işte o vakit güler. hayat kısa bir süreliğine güzelleşir. sabah uyandığında buzdolabında peynir, cebinde de parası yoktur. çiftçi üzgün, çiftçi gibi olmayın.

ilkel (ekstansif) tarım yöntemlerinden kurtulmalı modern (instansif) tarıma geçilmeli.evet, tarımda makineleşme giderek yaygınlaşıyor;fakat yeterli olduğunu düşünmüyorum.çiftçilere tarım hakkında eğitim verilmeli.türkiye tarım arazisi bakımından oldukça elverişli , ciddi anlamda destek verilirse çiftçinin yüzü gülebilir.

olaya daha derinlikli oaleak bakacaksak konuyu osmanlı'nın toprak yönetiminden alıp cumhuriyete ve demokrat partinin kurulum sürecine getirmeliyiz.

ayrıca : (bkz: celâli isyanları)

hiç fakir çiftçi gördünüz mü yok. bunlar hep esnaf yalanları hı adamlar çalışıyorlar emeğinin karşılığını tabi alacaklar ama yok zarardayız açız yalanlarını geçsinler.

öncelikle 2018 dünya tarım ihracat raporuna bakalım. prnt.sc/ycx0vf


tarımda dünya devi olma yolunda emin adımlarla ilerleyen hollanda'nın tüm yüzölçümü prnt.sc/ycwhfk 'dir. bizim güzide konya'mız ise prnt.sc/ycwi76 'dir. neredeyse eşit sayılabilecek hollanda'nın tarım ihracatı 2020 yılında yeni bir rekor olan 95,6 milyar euro (116,3 milyar dolar) seviyesinde gerçekleşti. türkiye'nin tarım ihracatı geçen yıl zar zor yüzde 4,5 artarak 14 milyar 915 milyon 740 bin dolara yükseldi.

arada oluşan 10 kat farkı artık değişecek hükümet değil ucundan kıyısından yakalarsak (bkz: teknoloji 4.0)değiştirir. artık otomasyon tarım para kazandırıyor. otomasyon tarım nedir? makinelerin kendi kendilerine karar verdiği, örneğin sulama ve güneşlenme sürelerin otomatik olarak ayarlandığı sistem. bu güneşlenme ve sulamayla bitmiyor. bahçeler için değil, binlerce metrekare seralar ve tarım alanlarına uygulanmalı.

ne zaman köyünüze gittiğinizde tarlalarda dronlar uçacak, işte o zaman tarımda şahlanma başlayacak. bizim çiftçimizin daha traktör almaya parası yok. olanlara da covıd-19 döneminde zaten haciz geldi.

sen de elinden emeğini üç kuruşa alıp yüksek fiyata satıp aradaki kaymağı yemeye calışan sırtlan sürüsüne muhtaç olsan senin yüzün gülür mü?

sattığım mahsülü stokçuluk yapıp kaç katına satsalar ve ben hakkımı alamasam benim de yüzüm gülmezdi.

bir ülke yöneticisi, geçmişinde kendi çiftçisinde ananı da al git derse olacağı budur işte. çiftçinin yüzünün hiç gülmemesi olayı aslında sadece akp'nin suçu da değil, akp'den önceki geçmiş hükümetlerin de bunda suçu var. zamanında köy enstitüleri kapatılmasaydı ülke olarak şu an bu kadar kötü halde olmazdık, büyükşehirlerdeki nüfusta bu kadar çok yığılma olmazdı. akp ve erdoğan sadece bu kötü olgunun bir sonucu hatta en zirvesi.

ne yazık ki doğru olan şeydir. ben küçükken babannemin tarlaları o kadar doluydu ki altı kişi çalışmasına rağmen yetiştiremiyordu ve para da kazanıyorlardı ama şu an öyle bir olay söz konusu değil çünkü artık tarlalar boş duruyor, doğru düzgün bir şey ekmiyorlar. on tane inekleri vardı hatta önceden daha fazlaydı ve o zamanlar o inekler ahırın içine sığmıyordu, bahçeye koymak zorunda kalıyorduk. yani gerçekten şundan beş yıl öncesine kadar köyde yaşam mükemmeldi ama artık onun da altını boşalttılar. her şeyi mahvediyorlar.

çiftçiye destek olunmadığı sürece hiçbir şey beklemeyin bu ülkeden, ekonomiden, sağlıklı beslenmeden.

artan fiyatlar sebebiyle, başta yaptığı alacak verecek hesabı tutmaz. adam bağdaki üzüm salkımını 1 tl yada 50 kuruş (tam hatırlamıyorum)
zararla satacağım diyor. nasıl gülsün?