çoğu türk erkeğinin görgüsüz olması

yadsınamaz bir gerçek. görgüsüzler çoğu en basit bir şekilde sözlükte dahi görebilirsiniz bu görgüsüz nezaketsizleri. tabii istisnalar mevcut mesela ben ama geneli böyle görgüsüz. kaba konuşmalar, maço hareketler, telefonda konuşmayı bilmemeler, hayvan gibi yemek yemelere kadar her hareketlerinden görgüsüzlük akıyor. utanıyorum hemcinslerimden .

eskiden büyük ailelerde çocuk görgüyü dedelerden nenelerden öğrenirdi. çünkü onların vakti vardı. şimdi çekirdek ailelerde kültür aktarımı pek olmuyor. çalışan anne baba çocuğa bu konuda vakit ayıramıyor. belki ilkokullarda öğretmenler bu işleri devralmalı.

akp ile birlikte türkiye'de görgüsüzlüğün yüceltilmesinin bir sonucudur.

görgüsüzlüğü yüceltmek, kabalığı övmek taşra zihniyetidir. görgüsüz olunca külhanbeyi olduğunu falan zanneder bazı kişiler.

ben de taşrada büyüdüm sayılır. o sebeple bunların zihniyetini iyi bilirim.

sürekli kitap okumanız bu kişilerin sizi ezik görmesine de sebep olur mesela.

bu sebeple bu kişilerle anladığı dilden konuşurum (dayak). hoş gerçi 1-2 defa bıçaklanma tehlikesi de geçirdim, orası ayrı. ama sizden dayak yedikleri zaman pısıp kalıyorlar.

çalıştığım işyerinde patronu saymazsak, benim haricimde 3 beyaz yakalı var. ben de aralarında hem en küçüğüm hem de en kibar olanıyım bunların. bu sebeple mavi yakalılar epey bir uğraştı beni sindirmek için ama hiç taviz vermedim. sonra anladılar beni oturduğum sandalyeden kaldıramayacaklarını.