çok samimiyetin saygıyı azaltması

saygı duymak o kadar önemli ki! insan bazen düşmanına bile saygı duymak ister. eğer saygın yoksa, düşmanlık değil, acıma ve alay duygusu devreye girer. sakın karakterini bu seviyeye inecek kadar bozma çünkü saygı yitirildiğinde, geriye sadece küçümseme kalır.

gerçek yüzünü görmek istediğiniz kişiye, aşırı samimi davranın. kalitesiz insanlar samimiyet
karşısında, şımarıp saygısızlık yapar.

gereksiz samimiyetin yan etkisi şudur;

yapmak istemediğin şeyleri yapmak için bir mecburiyet hissinin oluşması…

kimsenin samimiyetine inanmayın, samimi olana dek kimsenin yapamayacağı sözde fedakarlıklar yoktur; ta ki sırlarını ve duygularını anlatana kadar.

samimiyet illa tatlı dille, kibar tonlama ile olmaz; samimiyet merak etmektir, kaygılanmaktır, aramak ve sormaktır, düşündüğünü belli etmektir, duyguları abartmadan gösterebilmektir; şovu yapılıyor sadece, samimiyet konusunda içten değil bu çağın gösteriş meraklısı insanları.

hakiki muhabbetin, beğeni ve hayranlıktan ayrılan vasfı: sahicilik. ne denli parlak sıfatları olursa olsun sahte ve yapmacık bulduklarını asla sevemiyor insan....

insan kendisiyle bile yüz göz olmamalı

"yüz verdik eşeğe
alnımıza değdi ta*ağı" lafı bunu en iyi şekliyle özetler.*

karşıdaki kişinin anladığı şekle göre aslında olabilecek durum.