coronavirüs tarihinin unutulmayan olayları

benim için otostop çeken genci arabasına alan koca yürekli adamdır.

korona hastalığını biliyorum kanka bir şey olmaz dediğinde patlıyorum ahahhah.

buradan

yolda yürürken yere yığılan insan videoları

karantinadan kaçmaya çalışan yaşlılar.

hacdan gelen insanların, karantina için misafir edildikleri otellerden kaçması.
öğrenci yurtlarını harap etmeleri, güvenlik personeline tükürmeleri.
maske takmadı diye otobüste dayak yiyenler.
hiç iyi bir şey yokmuş ya.
he şey vardı. ıssız kalan şehre vahşi hayvanların inmesi. bomboş avrupa sokakları.
balkonlarda verilen konserler.

kaldırımların detarjanlı su ile yıkanması.

fahrettin koca fısıldar:
"bana yaklaşma"

sokağa çıkma yasağının açıklandığı gece market sırasında elinde luppoyla kameralara yakalanan adam

evine luppo götüren abiyle tüm ülkenin dalga geçmesi ve sonra işin aslı öğrenilince herkesin geri vites yapması. huy edindik, aslını astarını öğrenmeden eleştiriyoruz.

corona virüs tahribi nedir amentü yok corona çağı.

herkes deli gibi kek yapıyordu

maske takmamakta ısrar ettiği için sürekli haberlere çıkan manyak bir abla vardı. benim aklımda o kalmış. ülkenin özeti gibi bir tipti.

gece pencereden “ evde canım sıkılıyor” diye bağıran insanlar..

benim için domuz ve kuş gribimsi bir izlenim uyandıran başlangıç haberleriyle çok keskin bir biçimde telaşın yaşanılması; maske, karantina gibi pek çok kullandığımız ürünün hayatımıza girmesi.

2020’den önceki ben’e sorsanız ispanyol gribi, veba uzakta kaldı; insan hala insan ama teknoloji gelişti derdi. ne de olsa en kötü sağlık haberlerini maalesef afrika’dan duydu, salgından değil kanserden korkardı. neden diye soracak olursanız insanın yarattığı dünyanın acımasız bir uzantısı gibi geliyor kanser (kanser hep vardı, cıvadır kömürdür pek çok sağlıksız ürün de kullanıldı belki ama insan ilk kez aşırı beslenmeye ve hareketsizliğe bu kadar yaklaştı bence). neyse efendim kanserde kimsenin elinde değil ve en sağlıklı birimizi de bulabiliyor ondan kanserden yakınını kaybeden herkese allah’tan rahmet dilerim. ama dediğim gibi hiçbir grip virüs kovid’e kadar beni korkutmadı çünkü kuş domuz gribi de çok etkilememişti hayatımı. ben takıntılıyımdır ama kovidle beraber ilk kez temizlik takıntım tavan yaptı. ilk kez kyk yurdunda karantinada kaldım. kısaca hayatın hep değişebildiğini ve ne kadar tuhaf, tesadüflere açık olduğınu daha iyi anladım.

amerika'nın, atlattığı büyük iç savaşta ölen insandan daha fazla sayıda insanı kaybetmesi.

şu sıralar amerika'da, coronavirüs'ten ölüm vakaları, bir milyonu aşmış durumda.

bir depoda gizli gizli saç tıraşı yapan berberlere polis baskınları.

çin’de insanların evden çıkmasın diye kapılarının kaynak makineleriyle kapatılması kötü olarak unutamadıklarımdan.

iyi olarak ise sadece şu geldi: yıllardır asfaltı bozuk olan ana caddelerin, sokağa çıkma yasakları fırsat bilinip güzelce asfaltlanması.

herkesin evde ekmek yapması.

fahrettin koca twitleri.
dünde bu twiti atmış, adamın unutulası yok.

çin'de sedyelerde titreye titreye can çekişen insanlar; yollarda yerlerde çırpınarak ölen insanlar...kabus gibi bir şeydi. gerçek olup olmadığından bile emin değilim o görüntülerin.