1.
bir hirokazu koreeda filmidir. 2004 yapımı film, japon sinemasının en iyilerindendir. yönetmenimizin nahif tarzının buram buram yansıdığı bir film kendisi.
türkçeye "kimse fark etmiyor" ingilizceye ise "nobody knows" olarak geçiyor.
konusu itibarıyla çok çok üzücü bir film olmasına karşın, yönetmenimiz her zamanki asaleti ve tarzıyla olayları drama pornosundan uzak tutarak, aşırıya kaçmadan, nahif nahif, ince ince, nakış gibi, şiir gibi işliyor.
zaten kendisinin en önemli özelliği budur, filmlerinde ihtiras yok, alavere dalavere yok. çok başka... kendisiyle tanışın mutlaka.
neyse tekrar filme gelelim, bir annemiz var, sorumsuz ve bencil bir anne. bir de bu annenin hepsi ayrı babalardan olan dört çocuğu var.
sorumsuz annemiz bir erkek bulup, çocuklara biraz para bırakıp erkeğin peşine veriyor* ve gidiyor.
bundan sonra çocuklara bir yaşam savaşı kalıyor. bu çocuklara bir hayat verilmemiş hiçbir zaman, okula bile gidememişlerdir.
durağan bir film, usul usul üzüyor sizi. film süresi boyunca rahatsız ve hüzünlü hissediyorsunuz.
çok fazla diyalog da yok, tarzınıza uygun değilse bile bir şans verin bu filme.
hirokazu koreeda beyefendisine de bir şans verin.
filmin sonunda çalan şarkı beni bitirdi, buyrunuz şarkı:
türkçeye "kimse fark etmiyor" ingilizceye ise "nobody knows" olarak geçiyor.
konusu itibarıyla çok çok üzücü bir film olmasına karşın, yönetmenimiz her zamanki asaleti ve tarzıyla olayları drama pornosundan uzak tutarak, aşırıya kaçmadan, nahif nahif, ince ince, nakış gibi, şiir gibi işliyor.
zaten kendisinin en önemli özelliği budur, filmlerinde ihtiras yok, alavere dalavere yok. çok başka... kendisiyle tanışın mutlaka.
neyse tekrar filme gelelim, bir annemiz var, sorumsuz ve bencil bir anne. bir de bu annenin hepsi ayrı babalardan olan dört çocuğu var.
sorumsuz annemiz bir erkek bulup, çocuklara biraz para bırakıp erkeğin peşine veriyor* ve gidiyor.
bundan sonra çocuklara bir yaşam savaşı kalıyor. bu çocuklara bir hayat verilmemiş hiçbir zaman, okula bile gidememişlerdir.
durağan bir film, usul usul üzüyor sizi. film süresi boyunca rahatsız ve hüzünlü hissediyorsunuz.
çok fazla diyalog da yok, tarzınıza uygun değilse bile bir şans verin bu filme.
hirokazu koreeda beyefendisine de bir şans verin.
filmin sonunda çalan şarkı beni bitirdi, buyrunuz şarkı:
devamını gör...