dayım (film)

tayfun pirselimoğlu tarafından 1999 yılında yapılan kısa film.*
ahmet uğurlu oynadığı için de dikkatimi çekti ve izledim. gerçekten ahmet uğurlu sanat filmleri için biçilmiş kaftan gibi geliyor..

nedense çok hoşuma gitti, küçüklüğümüzde anlam veremediğimiz şeyleri o bakış açısıyla; bu yaşta görmek.. garip ve güzeldi. yani böylesi ilginç bir adamın hikayesini daha derinlemesine öğrenmek de isterdim. filmde bir de çocuğun gözünden görmek ekstra ilginçlik katmıştı. sinematografiyi de ayrıca beğendim.

ben türk yönetmenlerin sanat filmlerinde özellikle de kısa sanat filmlerinde oldukça başarılı olduğunu düşünüyorum. umarım çok daha iyi yerlere gelirler. umarım sinema sektörümüz de gelişir..

yıllar önce bi arkadaşın önerisiyle izlemiştim, mubi'ye geldiğini görünce sevindim ve bir daha izledim, yine aynı tadı aldım. acayip tatlı bi kısa film, deep turkish'in acının tatlı tebessümü tabiri cuk oturuyor buna, sırıtarak izliyorsunuz ama dipteki melankolik hava da ara ara esiyor surata. bir mini dizi bile çıkabilirdi bu masalsı dayı karakterinden ama tadında bırakılmış. ahmet uğurlu effecti de övmek lazım ama üşeniyorum..

tayfun pirselimoğlu‘nun kısa filmidir.

film küçük yeğenin ağzından dayısını anlatmasıyla başlıyor ve bittikten sonra ağızda hoş bir tat bırakıyor.

14 dakikada böyle garip ve güzel bir karakter izletmek ve o karakter üzerinden cesareti, macerayı, tutkuyu ve hayalleri olan bir adamı anlatmak büyük iş.

severek izledim severek tavsiye ederim.

bir tayfun pirselimoğlu kısa filmidir.

bu kısa filmin senaryosunu nur arık yazmıştır. filmde ahmet uğurlu, suat koyuncu, halil tatari ve sibel voskay rol almıştır. 3 ödüllü bir kısa film olan dayım (film)de ahmet uğurlu her filmde olduğu kadar etkileyici bir performans sergiler.

hayal kuran ve bunu yaparken ayakları yere basmayan insanlara her zaman hayranlık duyarım. hayal kurmanın sınırsız özgürlüğünü yaşayabilen insanlar bu dünyayı değilse bile kendi hayatlarını değiştirecek, olumluya doğru değiştirecek güce sahiptirler.

bu kısa filmin anlatıcısı olan çocuğun dayısı da böyle bir hayalperest. uçları kıvrılmış bıyıkları ile gökyüzüne bakıp hayal kuruyor yeğeni ile birlikte. yeğeni de ona inanmıyor aslında. ama dayı bir gün gökyüzüne yükselip uçmayı başaracağından çok emin.

kısacık bir filmde bu kadar derin bir öykü anlatabilme yeteneği herkese nasip olmaz. hem senarist nur arık hem de en sevdiğim yönetmenlerden biri olan tayfun pirselimoğlu bunu hakkıyla başarmış.

izledikten sonra insanın içinde mutluluğa benzer bir his bırakan nefis bir kısa filmdir.

tayfun pirselimoğlu tarafından senaryosu yazılan ve yönetilen yaklaşık 15 dakikalık kısa film; 1999 yılında çekildiği bilinmektedir.



tabutta rövaşata filminden de tanıdığımız ahmet uğurlu başrolde yer alır iken, yardımcı rolde ise halil tatari çocuk oyuncu rol almıştır.

uçma meraklısı ve otantik bir insan olduğunu söyleyebileceğimiz bir dayının 42 yıl önce başına gelenleri konu ediniyor;
bütün bu olanları ise o zamanlar küçük bir çocuk olan yeğeni anlatıyor.

kahve içmeyi çok seven, bıyıklarının kesilmesini istemediği için askere bile gitmemiş olan, enstrüman çalan, hollywood yıldızlarına mektuplar yazan, uçmak isteyen ve hayallerine kimseyi inandıramayan bir dayı vardır, belki de uçlarda yaşadığı için ciddiye alınmamaktadır.

aşk yüzünden intihara kalkışmıştır ayrıca bu adam, girişimi başarısız olmuş ve renksiz hayatına bir palet renk aramaktadır.

bir gün uçma hayali gerçek olur, afrika'da gerçekleşmiştir bu hayal, hayatta her şeyin bir bedeli olduğu gibi bu hayalin de bir bedeli olacaktır.

ahmet uğurlu'yu tabutta rövaşata filminden dolayı seviyordum, oradaki oyunculuğu bence hüzünlüydü, kısa filmde görmek de mutlu etti ve biraz da şaşırdım onu görünce.

filmin bana düşündürdüğü şeylerden biri de şuydu, çok sevilen bir insanı yitirince kişinin artık her şeye cesaret etmesi, nasılsa artık kaybedecek bir şeyi olmadığı için her şeyi uçlarda yaşaması, ölümden bile korkmaması, uçmaktan ve yere çakılmaktan korkmayışı, aşk uğruna intihar girişiminde bulunduğu için düşündüren şeylerdendi.

hayallerinden vazgeçmemek gerektiğini hatırlatan bir film oldu benim için.

filmin sonunda nedense içim sızladı,
belki de bir gün tüm sevdiklerimiz gökyüzünde olacağı içindir.

bu kısa filmi ilk olarak geçen yaz izlemiştim,bu başlık vesilesiyle tekrardan izledim ahmet uğurlu bu film için sanki biçilmez kaftandı,diyaloğunun az olmasına rağmen rolünü tam anlamıyla mükemmel oynamış.

filmde absürtlük derecesine varacak şekilde hayal gücünün sınırının olmayışı ve bir çocuğun gözünden sanki bir süper kahramanın tezahürü yapılıyormuş hissi aldım,hoş bir film.

bu filmin benim için üzücü yönü kötü bir tesadüf olarak filmi izledikten birkaç gün sonra ahmet uğurlu vefat etmişti.gerçekten büyük bir oyuncuydu,tabutta rövaşata ve behzat ç'deki aziz başkomiser rolleri çok iyiydi tekrardan saygıyla anıyorum.