deprem anında hiçbir şey yapmadan beklemek

nasıl ki depremi önemsemeden yaşadığımız zamanlarda bir şey yapmıyorsak, deprem anında da yapamayız.ses çıkarmadan depremin sesinin dinmesini bekleriz.

zaten neye ses çıkardı ki;
- ifade özgürlüğümüz elimizden alınıyor ses yok
- torpil diz boyu ses yok
- yolsuzluk arşa çıkmış ses yok
- adalet kalmamış,güvende değiliz ses yok
- yöneticiler ekrandan dalga geçiyor ses yok
- baskı sıklaşıyor ses yok
- demografi değişiyor ses yok
- gerçekler saklanıyor ses yok
- doğa talan ediliyor ses yok
- çıkarılan aflarla enayi yerine konuluyoruz ses yok (vergi, ceza, imar)
etc..etc..
bu kadar sinmiş bir toplum depreme mi ses çıkaracak. olacakları söylemek için kahin olmak gerekmiyor; insanlar ölecek, evsiz kalacak, birileri bölgeye hareket edecek, birileri kader diyecek, birileri tüm cenazelere ulaştık diye övünecek, sorumlular cezalandırılacak diye açıklama yapılacak, göstermelik iki müteahhit yargılanacak, sonra af çıkacak ölen öldüğüyle kalacak, anıt dikilecek, her yıl dönümde acıklı paylaşımlar yapılacak.

türkiye'de sistem bu, hep böyleydi, hiç değişmedi, değişmeyecek çünkü bizde ses yok.

yapılabilecek en mantıklı şeydir,
kaçıp koşturanları da hiç anlamam, ya bi sakin olun binanın içinde koşturunca elinize ne geçecek göçse yine içinde kalacaksınız, deprem bölgesinde olarak alıştık artık depremlere ilk yaşayanlar telaş yapar belki bilemem.

sizce bu mümkün mü. bizim gibi tezcanlı toplumlarda. tezcanlı umarım böyle yazılıyordur. tezcan diye isim var gerçi. ayrık olmalı o zaman.
tez canlı diye yazılıyormuş.
insanlar kendilerini pencereden atıyor deprem olunca. sevdiklerini kurtarmaya çalışıyor.
o can havliyle insanın yapamayacağı şey yok.
ama şey diyorlar. deprem anında zaten toprakta bile hareket edemiyorsun. kaskatı kalıyorsun.
yaşamadım bilmiyorum.
ama bir kaç düşük deprem yaşadık korkunç bir şey evet.
soğukkanlı kalmak gerek ama olmuyor.
olmaz. bir masa bulacaksin altına gireceksin. bir kolonun altına gireceksin. o an bunlar akla gelir mi. deprem çantası olacak.

gümüşhane dötümü devirip yatmışlığım var deprem olurken.
şimdi kim uğraşacak kaçmayla falan diye.

geçenlerdeki büyüklüğü 6.9 veya 7 olarak açıklanan depremde oturduğum yerden kalkmadım deprem süresince. ayrıca buna izmir depremi dense de, depremin merkez üssü, bulunduğum yere izmir'den daha yakındaydı.

bazen otomatikman yapılan hareket.

deprem olduğunu fark ediyorsunuz ama öyle kendinizi oraya buraya atıp korunma pozisyonuna geçecek yahut evden fırlamanızı gerektirecek kadar sarsmıyor. dışarıya çıksanız tek siz olacaksınız sokakta. çıkmasanız evde yapabileceğiniz bir şey yok. mecburen tavuk gibi öylece duruyorsunuz.