dergi takip eden yazar

bir ara masa (dergi), kafa (dergi), ot (dergi), kafasına göre (dergi), bavul (dergi) ve kafka okur (dergi) dergilerini takip ediyordum. ancak şunu fark ettim; dergilerin çoğunda okunacak çok az kısım bulunuyor. kültür, sanat ve edebiyat dergileri olmalarına rağmen, feysbuk sözleri paylaşıp altına özdemir asaf, cemal süreya yazıp; içi boş paragraflar okuyorum. sonra takip etmeyi bıraktım elbette.

demlik mecmuayı ve de ötüken dergisini takip ediyorum dediğim başlık.

benimdir, dediğim başlık.

uzun zaman masa, kafkaokur, ot gibi birçok popüler dergiyi takip ettim ancak sonradan "dergi kültürünün ucu ucuna piyasada kaldığı ve yeni açılan dergilere katkı sağlama" fikrim nedeniyle rizom gibi henüz belirli bir kitlesi olmayan dergilere yöneldim. diğerlerini de bırakmadım elbette fakat en çok desteği yenilere veriyorum. sanırım iyi yapıyorum, vicdani olarak iyi hissediyorum kendimi.

bununla ilgili supper bir app var. bakın türk telekom e dergi uygulamasını indiriyorsunuz. amazon prime üyesi iseniz zaten ücretsiz üye oluyorsunuz. gastronomi, teknoloji, ekonomi derken bir dünya dergiye eski sayıları ile birlikte erişim imkanınız oluyor. bir dergiyi alıp sayfalarını karıştırma hissi yok ama gayet kullanışlı.

eskiden "genç sanat" dergisi vardı. ne güzel dergiydi. ilk görsellere bakardım; heykel, resim, vb. sanat eserlerin fotoğraflarına. tanıdık birinin resim- heykellerine denk gelince heyecanlanırdım ve ya gittiğim sergiler hakkında yazılan yazıları okurdum, okumaktan daha çok yapılanlara bakmak daha çok hoşuma gidiyordu, dergi kapağı; zemini siyah taşlı evin yerinde yerde dekor olarak müthiş görünüyordu.

psikesinema, gerçi uzun zamandır bakamıyorum çok

(bkz: iktisat ve toplum dergisi) takip ediyorum. okurken haz alıyorum evet. napalım. bir tutkudur makro ve mikro iktisat.

kobe'nin, carter'ın, iverson'un, duncan'ın oynadığı dönemde, fast break diye çok kaliteli, kuşe kağıda basılı bir basketbol dergisi vardı. nba takip eden, yaşı yeten bilir. onu takip ederdik, sonra kapandı gitti, yazık oldu. çok güzel posterler verirdi.

ben 'ot' dergi okuruyum

çocukken bilim çocuk okurdum düzenli olarak. lise yıllarımda karikatür dergileri ve neydi o ya yüxexes mi, öyle bişi vardı, müzikle alakalı bi dergi, bunları takip etmeye başladım.
üniversite yıllarımda dergi ile bağım koptu.
geçen sene notos edebiyat dergisi ile haşır neşir oldum, bu sene yine bıraktım.
arada gözüme çarparsa markette bakkalda ot, kafa, masa filan alıyorum, artık hangisinin o ay işlediği konu ilgimi çekmişse.