dişlerin arasına sıkışan şeyler

et bunlardan birisidir. bir de çıkmazsa abbov şişer agritir kafayı yedirtir.

mısır. ay çok güzel bir besin tam mevsimi çok güzel evet ama şu dişlerin arasına bir giriyor sonra yarım saat diş ipiyle uğraş dur. yine de buna rağmen mısırı kadar güzel besin tanımam.

kırılan kürdan parçası

et ve çekirdek çile yaratır diğer çile yaratan bir şey aklıma gelmedi.

köz mısır işin tillahıdır.

eskiden gecekondu mahallelerinde kompleks sahibi insanlar ağızlarında kurdanla gezerlermis. sebebi ise insanlara az önce et yediğini* göstermek ve zengin olduğu imajını yaratmakmış.

günümüzde çok az gecekondu mahallesinde hala görebilirsiniz bunu. çok az olma sebebi ise 2 olgunun kesiştiği çok az gecekondu mahallesi kalmasıdır;

1-) mahalleli birbirini tanıyor olmalı. tanımadığın insana değil, çoğunlukla tanıdığın insana nispet yaparsın.

2-) mahalle sakinleri eski yıllarda göç etmiş insanlar olmalı. çünkü bu kültüre eski kuşak anadolulular sahipti. 80 öncesi diyebiliriz. kürt gecekonduları bu kategoriye girmez mesela.

bu tırt bilgiden yola çıkarak et cevabını verebileceğimiz ankettir efendim.

pişmemiş et lifi

fındık.

dişlerimin arasına gözyaşlarım sıkışır. ağlamak gelip ağlamamak istediğimde çenemi, dişlerimi sıkarım, gözümden dökülen yaşlar ağzımın içerisinde foşur akar ilk hönkürmemde.

illa ki mısır taneleri. bu sebeple asla kaynamış mısırı dışarıda yemem. alır evde yerim

dertler ve bu espri değil

hiçbir şey sıkışmasa bile bir şeyler sıkışmış oluyor. diş ipi ilk kimin aklına geldi bilmiyorum ama ona her gün dua ediyorum.