1.
türk edebiyatına yüzlerce eser çevirmiş türk yazar ve çevirmen tomris uyar imzalı 80 sayfalık eser olup öykü türünde yer alıyor;
1975 yılında yayınlanan kitap totalde
hakların en güzeli
emekli albay halit akçam’ın iki günü
yaz suyu
şen ol bayburt
diz boyu papatyalar
ömür biter yol biter
limanda
aykırı dal üstüne olmak üzere 8 öyküden oluşuyor.
öncelikle tomris uyar'ın edebi tarzı hakkında birkaç şey söyleyecek kadar onu okuduğumu sanıyorum.
2 ciltten oluşan 1000 sayfalık bir uyumsuzun notları ve aramızdaki şey adlı eserleri dışında diğer kitaplarını tamamen okumadım.
yarıda bırakıp dönemediklerim oldu; tomris uyar'ın yazım tarzı hakkında konuşmak gerekirse; sanki ayrıkotu addedilen insanları anlatmayı tercih ediyor.
belki kendisini de öyle gördüğü için, belki de sesini çıkarmayan insanın hikayesini anlatmayı ve dinlemeyi daha çok seviyor.
üslup olarak da farklı ve kendine çeken bir yanı var tomris uyar'ın.
boşvermekle sonuna kadar direnmek arasında gidip gelen bir ruh hali mevcut gibi.
kitabımıza dönecek olursak ilk öyküde sohbet eden iki farklı kadını okuyoruz, ikinci öyküde emekli albayı, karısına mektup yazan bir adamı ve birkaç öykü daha...
kitabımı severek okudum, en çok dizboyu papatyalar adlı öyküyü dinamik ve canlı hissettim.
yazarın üslubu öyküleri okunulur ve etkileyici kılıyor.
alıntı içine aldığım birkaç pasaj bırakıp bitiriyorum.
denizle ilgili anıları yoktu ki, bozkırda büyümüştü.
geriye dönmek yoktu.
1975 yılında yayınlanan kitap totalde
hakların en güzeli
emekli albay halit akçam’ın iki günü
yaz suyu
şen ol bayburt
diz boyu papatyalar
ömür biter yol biter
limanda
aykırı dal üstüne olmak üzere 8 öyküden oluşuyor.
öncelikle tomris uyar'ın edebi tarzı hakkında birkaç şey söyleyecek kadar onu okuduğumu sanıyorum.
2 ciltten oluşan 1000 sayfalık bir uyumsuzun notları ve aramızdaki şey adlı eserleri dışında diğer kitaplarını tamamen okumadım.
yarıda bırakıp dönemediklerim oldu; tomris uyar'ın yazım tarzı hakkında konuşmak gerekirse; sanki ayrıkotu addedilen insanları anlatmayı tercih ediyor.
belki kendisini de öyle gördüğü için, belki de sesini çıkarmayan insanın hikayesini anlatmayı ve dinlemeyi daha çok seviyor.
üslup olarak da farklı ve kendine çeken bir yanı var tomris uyar'ın.
boşvermekle sonuna kadar direnmek arasında gidip gelen bir ruh hali mevcut gibi.
kitabımıza dönecek olursak ilk öyküde sohbet eden iki farklı kadını okuyoruz, ikinci öyküde emekli albayı, karısına mektup yazan bir adamı ve birkaç öykü daha...
kitabımı severek okudum, en çok dizboyu papatyalar adlı öyküyü dinamik ve canlı hissettim.
yazarın üslubu öyküleri okunulur ve etkileyici kılıyor.
alıntı içine aldığım birkaç pasaj bırakıp bitiriyorum.
denizle ilgili anıları yoktu ki, bozkırda büyümüştü.
geriye dönmek yoktu.
devamını gör...