düğün konvoyu görünce düşünülenler

yine dağ gibi bir yiğit silinmiş,
bir çınar daha devrilmiş,
bir erkeğin daha hayatı kararmış,
bir gariban daha kafeslenmiş, şeklinde uzayıp giden düşüncelerdir.

çok yazık.

dans ederken bir şey konuşacaklar mı acaba?

-şu sizin akrabanız değil miydi nuran abla mıydı?
+aman uzak akraba o ya, dıdısının dıdısı.
-yüzü asık sanki cenazeye gelmiş,
+kıskanç o , yüzü düşer, düyüünümüs güzel ya.

hemen de gömdü nuran ablayı, belki hasta kadıncağız, bu yeni gelinler var ya çok fina.

ne hakla trafik yaratıyorlar
ne hakla gürültü kirliliği yapıyorlar.
insanları rahatsız etmeden olmuyor mu eğlence.

allah mesut bahtiyar etsin.

bu nasıl bir kültürdür ve ne oldu dünyayı mı kurtardınız diye sordurtur. hep söylüyorum ama anlayana, türkiye bence fazla özgür bir ülke. tepede birileri ejder meyvesini yerken, altlarda gürültü, kavga ne ararsan var evet bunu düşündürür.

bir hukukçu olarak yazıyorum. boşanma ve anlaşmazlıkların ciddi sayıdaki kısmı (özellikle yeni evliliklerde) düğün geleneği kökenlidir. düğünün (başkalarına takılan/takılmak zorunda kalınanların iadesi beklentili veya en azından takılarla finansı sağlanacağı düşünülen bir gösteri yönü dışında) evlilik taraflarına bir getirisi yoktur. ki çoğu kez beklentiler karşılanmaz, taraf aileleri birbirini gereksiz yere borçlandırmayla suçlarlar. genç evliler, ailelerini külfete sokma suçluluğuna itilip, taraf olmaya mecbur bırakılarak (aslında ilişkilerinde olmayan) bir sorunu, ilişkilerine ve karşı tarafa yükleyerek mutsuz ve sürdürülmesi zor bir evlilik yaratırlar.
düğün yapılması da yapılmaması da taraflarınca bir sorun oluşturan geleneksel bir handikaptır.
düğün olayı olmasa, belki sonsuza değin mutlu bir birliktelik kurabilecek taraflar, düğün nedeniyle hasımlaştırılıp kanlı bıçaklı hale gelirler. tarafların sınıfsal ve kültürel yapısına bağlı olarak yarattığı sorunlar farklı olmakla birlikte, düğün evliliğin taraflarından çok, ailelerinin bir statü göstergesi olarak kullanılır. aileler de, daima olduklarından üst bir statüde görünmeye çalışan bir sidik yarışına girişir.
ülkemizde bu konuda akademik bir çalışma var mıdır bilmiyorum. ama şiddetli geçimsizlik nedenli boşanmaların büyük çoğunluğunun düğün orjinli olduğunu düşünüyorum. kişisel mesleki gözlemlerimde bunu deneyimledim.
kültürel ve geleneksel bu feodal kalıntıyı aşma, ıslah etme konusunda, ciddi kültür programları ve kamusal bir duyarlık yaratmak gerektiği düşüncesindeyim.
akademik kapsamlı bir araştırma bu gerçeği ortaya koyacaktır. (aha buraya da yazıyorum.!!)

cinayet süsü filminin sahnesi canlanıyor kafamda. düğün konvoyunu peşine takıp tüm operasyonu mahveden dizdar ile asuman geliyor istemsizce gözümün önüne. ciddi kalamıyorum.