dünyada geriye doğru giden tek ülke türkiye’dir

naçizane 14-15 ülke gezdim.
sosyal medyadan ve gazetelerden dünyayı ve ülkeyi takip etmeye çalışan biriyim.
sosyolojiye, politikaya bir de edebiyata meraklı biriyim.
yaşadıklarımdan ve okuduklarımdan şunu öğrendim ki; dünyada geriye doğru giden tek ülke türkiye’dir.

bütün ülkeler her açıdan birbirleriyle rekabet içindedirler.
insan hakları konusunda da bu rekabet görülmektedir.
ülkeler hem vatandaşlarına hem diğer insanlara adil olma yolunda, insanlık onuruna yaraşır şekilde yaşam koşullarını sunma konusunda rekabet etmektedir.
finlandiya çıkıp diyor ki bundan sonra vatandaşlarımız 6 saat çalışsın ve geri kalan zamanı ailelerine ayırsınlar…
isviçre çıkıp diyor ki evin önünde kayıp düşen adama da tazminat verilir zira belediye görevini tam yapamamıştır.
almanya çıkıp diyor ki herkes yılda en az bir ay tatil hakkına sahiptir.
bunların hepsi var diye bir şey yok bunlar yapılmaya çalışılıyor.

peki türkiye ne yapıyor?
sadece hükümete yakın insanlar iş bulabiliyor.
eğitim sistemi bilerek baltalanıyor.
hiç kimseye kendine vakit ayıracak şekilde bir iş olanağı sağlanmıyor.
gerek sosyal medyadan gerek diğer yerlerden herkes takip ediliyor.
rol model aldıkları kişiler ya şeriatçı ya başka bir yobaz.
insan hakları ayaklar altında.
insan onuru yerlerde sürünüyor.
hakkını talep eden kendini karakolda buluyor.
tecavüzcüler, tacizciler cirit atıyor.
devletin bürokratları mafyayla dirsek temasında.
devletin hakimi karakol basıyor.
devletin savcısı uyuşturucu şebekesi üyesi çıkıyor…
yahu bu kadar meksika’da bile olmuyor.

uzun uzun daha bir sürü şey yazılır fakat sözün kısası dünyada geriye doğru giden tek ülke türkiye’dir.
benim naçizane tezimdir.

bence yay felsefesi ile sıfıra inip çok ileri gitmeye çalışıyor. yoksa bu kepazeliğin başka açıklaması olamaz.