elma kokan salon

ikinci bir mavi gözlü dev yazabilmek için ipin ucundan tutmuş, gayret ve çaba ile içindeki yaraları deşme cesaretini göstermiş, kendisini başkalarını sebepsiz yere küçümsemek yerine, sanat ile ifade etmeye çalışan kafa sözlük yazarının kitabıdır.

hayata, nerden baksam iyi olurum-iyi ederim minvalinde baktığım, kahverengi gözlerimden
gördüğüm dünyayı, resmetmeye çalıştım.
pozitif, samimi, bereketli kanaatkar, şükür dolu, hüzün dolu, tebessüm dolu, umut dolu, mis gibi kokuyor idi gördüklerim.
tıpkı aşağıdaki kitabıma da adını veren şiirimde olduğu gibiydiler.

elma kokan salon*
aklına gelenin
elinin altında olsun diye
sehpanın üstüne bırakılan
tabaktaki elmalarla
elma kokan salon
vaktinde yıkanmış bulaşıklar
tezgaha asılan el beziyle
yıkanmış bulaşık kokan, mutfak
kalabalık evin olmazsa olmazı
yıkanmış çamaşır kokulu banyo
sahibi gibi kokan odalar
temizlik kokan koridorlar
para ile alınan
kokulu mumlara gerek kalmayan
her köşesi yaşayan ev
mutluluk arayana
huzur arayana
rahatlık arayana
yetmez mi?

içimden taşınca yazmadan duramadım
bir baktım, eserim olmuş
dünyada altını çizdiklerim.

ps: başlığı giren yazarıma çok teşekkür ederim. güzel bir sürpriz oldu bana. bu günkü tutulmalar bana iyi geldi resmen.

t.c. kültür ve turizm bakanlığı kütüphaneler ve yayımlar genel müdürlüğü'ne bağlı hiçbir kütüphanede (halk kütüphaneleri) bulunmayan kitap. kanıt
ayrıca ulusal toplu katalog üzerinden erişilebilen kütüphanelerde de bulunmamaktadır. kütüphanelerin listesi: www.toplukatalog.gov.tr/?cw...
işin kötü yanı türkiye'de basılan her eserden bir tane bulunması gereken ve derleme kütüphanesi olan milli kütüphane'de de yok.

yayınevini acil olarak değiştirmesinde fayda var. *

anne sesinde, abla tadında, dost renginde, sevilen edasında, seven havasında, günlük hayat kadar sıradan, mucize gibi nadiren olan, şiirlerimin kitabı.
çünkü hayat şiir dolu, görebilene.
***
kıymetli bir mola hüzün
yeni doğan bebeğin ilk ağlaması
niye miyavladığı bilinmeyen kedinin gözlerindeki bakış
yağan yağmuru pencereden ıslanmadan seyretmek
berrak denizin kumsalı dağıtmaya çalışan küçük dalgaları
batmaya çalışan güneşin ortalığı kızıla boyaması
ağaçta kalan son birkaç meyveyi yemeye çalışan kuşun karıncanın zikri
sıcak havayı bir anlık ferahlatan serin rüzgar
o rüzgarın nazlı nazlı dalgalandırdığı al bayrak
camiden mahalleye yayılan ezanın son cümlesi
uğur böceğinin konduğu çiçekten uçacağı an
çalılarda sessiz sessiz birbirlerine bakan serçeler
baba evinden çıkan gelin kız
okuldan dönen öğrencilerin yüzlerindeki yorgunluk
yatağındaki hastanın yüzündeki solgunluk
akşamları kapanan kapılar
tencerede kalan yemek
masanın altındaki ekmek kırıntıları
emektar bir kanepenin son günü
bir iki yaprağı kalmış gül
boynunu bükmüş olgun ayçiçeği
alemde yaşananların izi
geleceğe umut
kıymetli bir mola hüzün
verilenlerin anlamlandırılması
verilmeyenlerin anlaşılması için
vişne gibi buruk hüzün
her sonun ardından hissedilen
başlangıçların az öncesi
kıymetli bir mola hüzün

her okuduğumda ayrı tatlar aldığım yazarını tanımaktan onur duyduğum kitap. buralarda böyle yazarlar olması bize başarabileceğimizi gösteriyor yeter ki inanalım.

yorumları biraz abartılı buldum. başıma bir şey gelmeyecekse okuduğum birkaç karalamanın şiir olmadığını söylemem lazım. sırf birilerini öveceksiniz diye şiir kavramının basitleştirilmesi ve içinin boşaltılması benim zoruma gitti. yazsın ablam sıkıntı yok, hobi olarak yazılmış ve edebî niteliği olmayan şeyleri bu kadar abartırsanız şiiri duyumsayan ve o melodiyi içinde hisseden insanlara ayıp etmiş olursunuz. abla denemiş olmamış. herkesin olacak diye bir kaide yok. her insanın farklı bir yeteneği var. ablanınki bence şiir değil. ama iletişim ve reklam bu yazarın yetenekleri arasında sayılabilir. herkes bildiği işi yapar umarım.

son olarak da şunu eklemek istiyorum. yazarın profiline baktığınızda temel dilbilgisi kurallarından bihaber olduğunu, ilkokul öğrencilerinin dahi bildiği bağlaçların kullanımında bile hatalar yaptığını görebilirsiniz. övgüler kısmının abartılmış olması tuhaf.