enkazdan sağ kurtulan biri olunca tekbir getirmek

yani günlerdir deprem dışında hiçbir şey ile ilgilenmek istemiyorum fakat, bu nedir arkadaş? ne alaka yani? ilk defa yaşanan olaydır efendim. afad'ın işi midir, bilmiyorum.

hayır kime karşı tekbir getiriliyor, onu da anlamadım. deprem? kader? allah? kime yani.

edit: sevgili ikinci tanımı yazan arkadaş, fetvayı vermiş. muslumanlar şükür etmek istediklerinde dua ederler arkadaşlar, tekbir reaksiyoner bir eylem biçimidir. islami bir haksızlık söz konusu olduğunda, savaş olduğunda, birlik çağrısı gibi bir şeydir tekbir. keşke her konu hakkında fikir belirtme zorunluluğu hissetmeseniz. tekbirin dua olduğunu söylemek komik çünkü.

edit 2 almeria nickli arkadaş tipik bir ıslamci kafasıyla olaya yaklaşmış. müslüman oldukları için bu şekilde seviniyorlarmış, yukarıdaki yazıdan benim müslüman olmadığımı nereden çıkardı, hiçbir fikrim yok.

tekbir birine karşı getirilmez. kişi kurtulduğu için allah'a yapılan bir şükür olarak yapılmaktadır. orada çalışan insanlar bununla mutlu oluyorsa rahatsız olunacak bir şey yoktur. bir binada da japonlar çalışıyorsa onlar ellerini birleştirerek eğilebilir, yahudiler veya hristiyanlar birini çıkardığında kendi inancı gereği mutluluklarını ifade eden dini vecibelerini yapabilirler.

dünyanın en saçma olayı. hem bir depremzede hem de bir psikolog olarak söylemek istiyorum ki enkazdan çıkan kişiye zerre katkısı yoktur. ekipteki insanların dikkatini dağıtmaktan ve zaten şokta olan depremzedeyi daha büyük bir şoka sokmaktan başka bir boka yaramaz. o anda sesi duyulacak başka birinin kurtulmasına engel olabilir. şovdur. ne allahla ne dinle hiçbir alakası da yoktur.
kimse de gelip bana burada sana bu mu battı demesin. battı.

bizler müslüman olduğumuz için sevincimizde şükür ifadesi olarak "tekbir" getirmemiz gayet normaldir.
siz inanırsınız, inanmazsınız, yaşarsınız, yaşamazsınız istediğinizi yapın ama bizi bir salın allah aşkına

kurtarsın da isterse istavroz çıkarsın.
klavye başından bok atmak çok elitik

olması gereken budur: twitter.com/cemseymen/statu...

enkaz başında tv muhabirlerini ve kameraları uzaklaştırırsak daha verimli bir kurtarma çalışması yapılacağını zannediyorum. bu insanlar belirli mesafeden sonra yaklaştırılmamalı.

o durumda olsam belki de ben de yapardım, o anki psikolojiyi buradan anlamamız çok zor. adam belki hristiyan olsa elinde koca kilise çanı olsa onu çalacak o duygu yoğunluğuyla.

ama kilometrelerce öteden daha salim kafayla düşünebiliyorken #2419352 yazarımıza katılıyorum. kurtarılan kişi ve hala enkazda olup ses vermeye çalışan kişi açısından doğru bulmuyorum bir grup tarafından defaatle bu şekilde veya herhangi bir şekilde bağırılmasını.
birçok videoda yedi sekiz defa art arda tüm grup tarafından bu şekilde bağırıldığını gördüm.
son kurtarmalarda özellikle uyarıyorlar artık etraftakileri bağırmamaları/alkışlamamaları konusunda.

kurtarma alanının etrafına izlemek için toplanmış birçok insan var, kişi çıkar çıkmaz tekbir diye bağırıyor. bakın tam şu an atv’de yaşanıyor aynı şey sağlık ekibi ciyak ciyak yapmayın diye bağırmak zorunda kalıyor. bağırma diye bağırıyorlar bakın şu an. curcunaya bak. buna gerek var mı 134 saat sonra kişi şoka giriyor zaten oradan çıkınca.

edit: bakın yine oldu. ıslık çalmaya çalışan alkışlamaya çalışanları susturdular, arkadan biri tekbir diye milleti galeyana getirmeye çalışıyor resmen. kızcağızın başındaki umke görevlisi hayır yapmayın ses yok diye o laftan anlamayanı susturmaya çalışıyor.
şimdi bu şükretmek falan olmuyor işte bakın bu köstek olmak oluyor öküzlük oluyor.

edit2: orda burda müslüman’ız yaparız, yobazsınız yapmayın diyen gereksizleri değil de depremzedenin tepesinde kıçından ter akarak hastanın yaşamsal fonksiyonlarını takip etmeye çalışan umke ekibini dinleseniz ne güzel olacak ya. ne kadar güzel olacak ya saçımı başımı yolacağım burda. adamlar din değiştirin demiyor sessiz olun diyor sessiiizzz. alkışlamayın bağırmayın diyor! ses yapmayın diyorr!
yerin dibinden yasin okuyarak çıkan adam var orda, ne oldu o adama mı sus dediler de saçma sapan tekbir tartışıyorsunuz.

konu enkaz altından canlı birini kurtarınca tekbir getirmek mi yoksa alkış, kıyamet, ıslık gibi gurultuyu mu elestirmek.
konu bazı yazarların dediği gibi sesi eleştirmekse gelin eleştirelim sıcacık odalarımızda bilgisayar basında ama konu sesi eleştirmek değilse gelin hep beraber* adice bir sekilde tekbir getirilmesine takalım..

konu bence twitter da, youtube da izlediğimiz siyasal islamcıların tekbir getirerek vahşice çektikleri her türlü şiddet olaylarının videoları. tekbir getirerek insan öldürmeleri. ne yazık ki bu korkunç geliyor artık insanlara. sokakta allahu ekber diyen birini duysam kaçacak delik ararım ben var mı ötesi.

illa bir şey diyeceklerse hamd etsinler bence.

konu dini bir şeye ne zaman gelecek diye bekliyordum. geç bile kaldınız, hoş geldiniz. öyle ya da böyle önemli olan insan hayatıdır, kurtarılmasıdır. gerçekten bunlara neden takılıyorsunuz ki?

çok boş şeylere takılıyoruz gereksiz ayrıntılarda kayboluyoruz. biri tekbir getirir biri alkışlar biri bağırır farketmez.can kurtarıldı mı kurtarıldı. her insan istediği şekilde sevinebilir. bir maçta gol olunca biri kalkar oynar , biri bağırır biri de ağlar. herkesin aynı tepkiyi vermesi imkansızdır. vermesi de gerekmemektedir.

yeni modadır. 'şükrümüzü gösterdiğimiz tekbir seslerimizden rahatsız oldular, dillerine doladılar' diyebilmek için özellikle oraya gönderilip bas bas bağırtılan provokatörlerin yaptığı siyasi eylem. madur edebiyatı budur çünkü.
ekleme: sessizlik isteyen sağlık görevlisine gırtlağı koparcasına tekbirle cevap vermek de, sonrasında da 'tekbir sesimizi susturmaya çalışıyorlar' diye ağlaşıp ortalığı karıştırmaya çalışmak, milleti birbirine düşürmek de propagandanın dik alasıdır. müslüman falan olduklarını sanmıyorum. sırf bu karışıklık yüzünden hakkını savunamamış tek bir vatandaş varsa, vebali üstlerinde.

gereksiz ayrıntılara takiliyorsak evet, sözlükce eski günlere dönmüşüz demektir.

iyi niyetli olmaması, şov olması can sıkıcı, üzücüdür.

kanaatimce düşüncesizce hareket etmektir.

ister sevinç çığlıkları olsun, ister alkış tufanı, isterse de bir dinin mensuplarınca paylaşılan sevinç ya da öfke gibi duyguların simgesi haline gelmiş davranış biçimleri olsun farketmez.
eğer orada her an ölüm tehlikesiyle karşı karşıya bulunan, hiçbir surette heyecana kapılmaması, heyecanlandırılmaması gereken bir insan varken bağıra bağıra tekbir getirmek son derece yanlış bir şeydir.

üç gündür hareketsiz yatan, günışığı görmeyen, işitme açısından da türlü sıkıntıları olan bir afetzede olduğunuzu düşünün.

hipotermi yahut hadisenin ağır psikolojisini falan geçtim.

bu tıbben yapılmaması gereken bir şey. adamın başında bas bas bağırmak yerine sükunet sağlanmalı. ani değişimler kalıcı hasar bırakabilir.

bir grup şovmen başımda tekbir yada ne dediği mühim değil basbas bağırıyorsa küfrederdim gücüm yetiyorsa.

özellikle bir kuşak önce büyükşehirlere yerleşmiş ve organik bir sosyal çevresi olmamış yeni nesilde, tekbir getirmenin doğal bir tepki, reaksiyon olduğu insanların varlığını dahi bilmeyecek bir sosyal cehalet var.

şov amaçlı tekbir getirildiği gibi inanılmaz söylemler var.

bak arkadaşım. şu an bir enkaz başında olan insan, ya depremzededir, ya deprem bölgesinde yaşıyor ve doğrudan etkilenmiştir, ya da bir şeyler yapabilmek adına kalkıp oraya gitmiştir.

bunların hangisi, bir kişi enkazdan sağ çıksın da şov yapmak için bağırayım diye düşünür?

bu insan fıtratıdır. bir 10-15 sene öncesine kadar uçak indiğinde insanlar alkışlıyordu, halen hava biraz bozuk olsun, pilot kazasız belasız uçağı indirsin alkış tufanı kopar.

oradan ölüsü çıkabilecek x kişinin, canlı olarak çıkmasına verilen bir şükür, bir reaksiyondur o.

evet, enkazdan çıkan bir kimsenin bir anda büyük bir gürültüye maruz kalması yanlıştır. bunu insanlar orada birbirlerine anlatıp telkin etmelidir.

ancak yine bildiğimiz gibi, oradaki insanların, en profesyoneli dahil hiçbirisi sürekli böyle bir olay görmedikleri gibi, sürekli böyle bir durum içerisinde de değildir.
oturduğumuz yerdeki zihin berraklığıyla, muhakeme yetisiyle eleştirmek, yargılamak yanlıştır.

belki az önce enkazdan çıkmış, belki az önce enkaz kaldırmış kimselerin, diğer depremzedelerin ani sesten yaşayabilecekleri sıkıntıları varsayamadığı/öngöremediği için hınca hınç eleştirilmesi acayip yanlıştır.

kendi inandığı yaratıcının ve dinin buyruklarını, o buyrukları takip etmeyen herkese dikte etmeye çalışan (aktif veya pasif olarak) ancak kendi diktesi yüzüne vurulduğunda "bizi bi salın artık! yeter, bize karışmayın!" triplerine giren güruhun, genellikle başkaları için sorun yaratmasa da bu spesifik örnekte zararlı olma potansiyeli yüksek olan sevinç narası.

yukarıda bir arkadaşın verdiği linkteki videoda tane tane anlatıldığı gibi 72+ saat aç, susuz, sessiz ve korkarak bekleyen insanların kurtuldukları saniye yüksek sese maruz kalmaları irkilmelerine, o irkilmenin boyutu da -sağlıklı bir insanın aksine- ciddi travmalara sebep olabilir.

aynı kitle, ilginç bir şekilde "müslümansın veya atatürkçüsün" gibi absürt bir düsturla allah'ın karşısına rakip olarak atatürk'ü koymaktan keyif aldığı için şöyle izahatını da yapayım: enkazdan çıkan kişinin dibinde "yaşa mustafa kemal paşa!" diye haykırmak da aynı oranda zararlı bir hareket olurdu ve bu gerçekleşseydi ona da aynı eleştiri yapılırdı (en azından yapılması gerekirdi diyeyim).