1.
12 eylül döneminde aktif olarak sol hareket içerisinde bulunmuş olan yönetmen ömer uğur'un kendi deyimiyle "eve dönüş" filmi; o dönemde yitirdiği yoldaşlarına olan bir gönül borcuymuş...
ömer uğur'un yazıp yönettiği, kadrosunda mehmet ali alabora, savaş dinçel ve civan canova gibi isimlerin yer aldığı eve dönüş filmi, 12 eylül döneminin gerçek yüzünü ve o dönemin işçi sınıfını ele alıyor.
film, sendika vb. hiçbir siyasi angajmanı olmayan, hatta işçi hareketini küçümseyen mustafa'nın, darbenin ardından "örgüt üyesi" olarak ihbar edilmesi ve sonrasında yaşadıklarını anlatıyor bizlere. yönetmen uğur'un haklı bir kelamı olsa gerek, "yav kardeşim, tutuklananlar madem suçsuz, e seni beni niye almıyorlar içeri" diyen karakter, anında 12 eylül'ün soğuk kucağında buluyor kendisini.
film bir dram olmasına rağmen aslında bize kapalı kapılar arkasında yaşananları biraz da trajikomik bir şekilde aktarıyor. mustafa'nın haftalar boyu süren işkencelerin ardından alakasının bile olmadığı bir örgütün liderliğini kabullenişi, "hoca" lakaplı solcu bir öğretmenle "aa bunlar da benim gibi normal insanlarmış" tadında yakınlaşması, hem apolitik işçi kesimine hem de belki sola bir özeleştiri olarak yerini alıyor filmde.
film hakkında bir diğer önemli husus ise işkence sahneleri. açıkçası bazı kısımları insanın filmi durdurup birkaç saniye öylece ekrana bakmasına sebebiyet veriyor. sahnelerin gerçekçiliği için bazı yerlerde çıplaklığın kullanılması da türkiye şartlarında sanatsal açıdan önemli bir detay.
eve dönüş kısaca apolitikliği ve "vatanseverlik" adı altında yapılan türlü zulümleri gözler önüne seren, filmin son sahnesinde yazılanlarla insanı bir kez daha düşündüren cesur ve gerçekçi bir film.
bir ihtilalin kara bulutları; adresi bile olmayan küçük mahallelerde hayatın kıyısına inatla tutunarak; ödünç bir neşe ve veresiye bir sevdayla paylarına düşen kadar mutluluğu çorbalarına katık edip yaşayan, kaderi silik insanların üzerine yağmaya başlarsa; artık o insanların “eve dönüş” ihtimalleri bile sadece bir umuttur…
ömer uğur'un yazıp yönettiği, kadrosunda mehmet ali alabora, savaş dinçel ve civan canova gibi isimlerin yer aldığı eve dönüş filmi, 12 eylül döneminin gerçek yüzünü ve o dönemin işçi sınıfını ele alıyor.
film, sendika vb. hiçbir siyasi angajmanı olmayan, hatta işçi hareketini küçümseyen mustafa'nın, darbenin ardından "örgüt üyesi" olarak ihbar edilmesi ve sonrasında yaşadıklarını anlatıyor bizlere. yönetmen uğur'un haklı bir kelamı olsa gerek, "yav kardeşim, tutuklananlar madem suçsuz, e seni beni niye almıyorlar içeri" diyen karakter, anında 12 eylül'ün soğuk kucağında buluyor kendisini.
film bir dram olmasına rağmen aslında bize kapalı kapılar arkasında yaşananları biraz da trajikomik bir şekilde aktarıyor. mustafa'nın haftalar boyu süren işkencelerin ardından alakasının bile olmadığı bir örgütün liderliğini kabullenişi, "hoca" lakaplı solcu bir öğretmenle "aa bunlar da benim gibi normal insanlarmış" tadında yakınlaşması, hem apolitik işçi kesimine hem de belki sola bir özeleştiri olarak yerini alıyor filmde.
film hakkında bir diğer önemli husus ise işkence sahneleri. açıkçası bazı kısımları insanın filmi durdurup birkaç saniye öylece ekrana bakmasına sebebiyet veriyor. sahnelerin gerçekçiliği için bazı yerlerde çıplaklığın kullanılması da türkiye şartlarında sanatsal açıdan önemli bir detay.
eve dönüş kısaca apolitikliği ve "vatanseverlik" adı altında yapılan türlü zulümleri gözler önüne seren, filmin son sahnesinde yazılanlarla insanı bir kez daha düşündüren cesur ve gerçekçi bir film.
bir ihtilalin kara bulutları; adresi bile olmayan küçük mahallelerde hayatın kıyısına inatla tutunarak; ödünç bir neşe ve veresiye bir sevdayla paylarına düşen kadar mutluluğu çorbalarına katık edip yaşayan, kaderi silik insanların üzerine yağmaya başlarsa; artık o insanların “eve dönüş” ihtimalleri bile sadece bir umuttur…
devamını gör...
"eve dönüş (film)" ile benzer başlıklar
dönüş (film)
11